نرمال لابو: مرکز فروش آنلاین معرف آزمایشگاهی - شناساگر آزمایشگاهی

خرید اینترنتی معرف و شناساگر آزمایشگاهی

اطلاعات تکمیلی در مورد معرف آزمایشگاهی

برای اطلاعات تکمیلی در مورد معرف آزمایشگاهی باید به شما بگوئیم که شناساگر یا معرف آزمایشگاهی PH یا اندیکاتور یک ترکیب شیمیایی هالوکرومیک است که به مقدار کمی به یک محلول اضافه شده و با توجه به تغییر رنگ ظاهر شده می توان اسیدی یا قلیایی بودن محلول مورد نظر را تشخیص داد. البته حائز اهمیت است که شناساگر ها مواد رنگی است که معمولا از مواد گیاهی گرفته می ‌شوند و می‌ توانند به شکل اسیدی یا بازی باشند. شناساگر ها برای شناسایی اسید ها و باز ها به ما کمک می‌کنند. برای تعیین نقطه پایان در حین تیتر کردن از ترکیبات شیمیایی مشخص استفاده می ‌شود که در نزدیکی نقطه تعادل در اثر تغییر غلظت مواد تیتر شونده شروع به تغییر رنگ می ‌کنند. این ترکیبات رنگی، شناساگر می ‌باشند. به عبارتی دیگر، شناساگر ها مواد رنگی هستند که رنگ آن ها در محیط اسیدی و قلیایی با هم تفاوت دارد. باید به شما بگوئیم که یکی از ساده ترین راه تخمین کمی PH، استفاده از یک شناساگر است. با افزودن مقدار کمی از یک شناساگر به یک محلول، تشخیص اسیدی یا بازی بودن آن ممکن می‌شود. در صورت مشخص بودن PH، تغییر شناساگر از یک شکل به شکل دیگر ، با توجه به رنگ مشاهده شده، می‌توان تعیین کرد که PH محلول کم ‌تر یا بیشتر از این مقدار است. شیمیدان‌ ها از این گونه مواد برای شناسایی اسید ها و باز ها کمک می ‌گیرند. شناساگر های زیادی وجود دارد که معروف ترین آن ها لیتموس (تورنسل) است که در محیط اسیدی، قرمز، در محیط بازی، آبی و در حدود خنثی بنفش رنگ است. تغییر رنگ آن در نزدیکی PH برابر ۷ رخ می‌ دهد. در هر حال تغییر رنگ ناگهانی نیست. فنل فتالئین، معرف دیگری است که بیشتر برای باز ها قابل استفاده است. این ماده جامدی سفید رنگ است که در آزمایشگاه محلول الکلی آن را به کار می ‌برند. این محلول در محیط اسیدی بی رنگ و در محیط قلیایی رقیق ارغوانی است. می ‌توان از آب کلم سرخ یا انواع گل های سرخ مثل شقایق و رز سرخ نیز به‌عنوان یک شناساگر اسید و باز استفاده کرد. از آمیختن شناساگر های مختلف با یکدیگر نوار کاغذی به دست می‌ آید که با یک مقیاس رنگ مقایسه ‌ای همراه است و برای اندازه گیری ‌های تقریبی PH به طور گسترده کاربرد دارد. البته باید به شما بگوئیم که شناساگر PH یا اندیکاتور یک ترکیب شیمیایی هالوکرومیک است که به مقدار کمی به یک محلول اضافه شده و با توجه به تغییر رنگ ظاهر شده می توان اسیدی یا قلیایی بودن محلول مورد نظر را تشخیص داد. به طور کلی روش های مختلفی برای تعیین PH یک محلول مجهول وجود دارد که از جمله این روش ها می توان به استفاده از کاغذ تورنسل، دستگاه های PH متر و حتی بررسی ترشی یا تلخی مواد اشاره نمود. هر یک از این روش ها مکانیسم و شرایط خاص خود را داشته قابل بحث می باشند؛ اما در این مطلب قصد داریم تا به طور مجزا در خصوص شناساگر های هالوکرومیک صبحت کنیم.منظور از شناساگر چیست؟ وقتی از شناساگر صحبت می کنیم مقصودمان محلول های هالوکرومیک هستند. مواد هالوکرومیک به موادی گفته می شود که با تغییر PH محیط اطراف خود تغییر رنگ داده و به این ترتیب ماهیت محلول مجهول مورد نظر ما را مشخص می سازند.

شناساگر اسید و باز در حقیقت اسید یا باز ضعیفی است که بین شکل یونی و مولکولی آن تعادلی برقرار است و با تغییر میزان غلظت +H یا -OH تغییر رنگ می دهد. عاملی که شناساگر های مختلف را از یکدیگر متمایز می سازد، محدوده PH ای است که در آن بازه تغییر رنگ داده و یک ترکیب اسیدی یا بازی را مشخص می سازند. برای هر شناساگر دامنه PH ویژه ای تعریف شده است و یک شیمیست با اطلاع از این دامنه تغییر رنگ می تواند معرف مناسب برای آزمایش خود را انتخاب نماید. چرا از شناساگر استفاده می کنیم؟ پیش از هر چیز اجازه دهید تا از همین ابتدا به این پرسش اساسی پاسخ دهیم که اصلا ضرورت و علت استفاده از شناساگر ها و معرف های شیمیایی در آزمایشگاه چیست؟ اسید و باز ترکیباتی اند که در دنیای شیمی نقش بسیار مهمی داشته و به به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند؛ بنابراین شناسایی این ترکیبات که از نظر ظاهری شباهت های زیادی به یکدیگر دارند اقدامی مهم و حساس می باشد. اسید ها و باز ها از نظر ظاهری اغلب اوقات و در حالت خالص به صورت محلول های بی رنگی هستند و از این جهت مشخصه ای برای تشخیص در اختیارمان قرار نمی دهند. گرچه طعم اسید و باز با یکدیگر متفاوت بوده از تفاوت مزه ترش اسید ها و طعم تلخ باز ها می توان این دو ترکیب را از یک دیگر تمیز داد؛ اما این ترکیبات شیمیایی خاصیت خورندگی بالایی دارند و در بسیاری از موارد باعث سوختگی و از بین رفتن بافت های بدن می گردند. بنابراین عقل حکم می کند برای شناسایی این ترکیبات از کاغذ تورنسل، شناساگر ها یا PH متر استفاده کنیم. از آن جایی که شناساگر ها با تغییر رنگ محلول به سرعت و به طور واضحی، میزان اسیدیته محلول های مجهول را مشخص می کنند؛ بنابراین استفاده از این معرف ها در آزمایشگاه ها و به ویژه به هنگام انجام تیتراسیون های اسید-باز بسیار رایج می باشد. مکانیسم عمل شناساگر ها چگونه است؟ همانطور که پیش از این نیز اشاره شد، معرف های شیمیایی به دو فرم یونی و مولکولی وجود دارند که در یک محلول با یکدیگر در تعادل اند. فرم یونی و مولکولی شناساگر ها رنگ های متفاوت و بارزی نسبت به یکدیگر دارند. بنابراین با کم و زیاد شدن یون های هیدروژن و هیدروکسید، این تعادل به سمت فرم یونی یا مولکولی جا به جا می شود و به این ترتیب ما شاهد تغییر رنگ محلول هستیم. برای مثال تعادل زیر را در نظر بگیرید که HIn یک شناساگر اسیدی در فرم مولکولی بوده که در حالت محلول با فرم یونی خود (–In) در تعادل می باشد. این تعادل از اصل لوشاتلیه پیروی کرده و بنابراین با افزایش غلظت یون هیدرونیوم (+H۳O) تعادل در جهت کاهش مقدار اضافه آن پیش رفته و در صورت کاهش این یون نیز تعادل در جهت تولید بیشتر این یون عمل می کند. بنابراین در صورتی که یک شناساگر اسیدی که در حقیقت یک اسید ضعیف است را به یک محلول اسیدی اضافه کنیم، غلظت یون هیدرونیوم موجود در محیط افزایش یافته و تعادل به سمت چپ بر می گردد. با برگشت تعادل به سمت چپ، فرم مولکولی اسید بیشتر تولید شده و بنابراین محلول به رنگ این مولکول در می آید. در صورتی که همین شناساگر به یک محلول قلیایی اضافه گردد، یون های هیدروکسید ترکیب قلیایی به یون های هیدرونیوم حمله کرده و با مصرف این یون، مولکول های آب را تشکیل می دهند. به این ترتیب تعادل زیر برای جبران یون های هیدرونیوم مصرف شده و طبق اصل لوشاتلیه به سمت راست باز می گردد. با بازگشت تعادل به سمت راست، فرم یونی –In به میزان بیشتری تولید شده و رنگ محلول تغییر می یابد.

−HIn+H۲O⇌H۳O+ +In--آشنایی با مهم ترین شناساگر ها برخی از شناساگر ها منشأ طبیعی دارند و برخی دیگر ترکیبات آلی پیچیده ای اند که در آزمایشگاه به صورت مصنوعی سنتز می شوند. در ادامه برخی از رایج ترین و مهم ترین شناساگر های اسید و باز را برخواهیم شمرد: متیل اورانژ یا نارنجی متیل این ترکیب یکی از مهم ترین و پرکاربرد ترین شناساگر ها بوده و معمولا در تیتراسیون به همراه اسید و برای شناسایی بازها مورد استفاده قرار می گیرد. این ترکیب در تماس با اسید به رنگ زرد و در کنار ترکیبات قلیایی به رنگ قرمز در می آید. محدوده PH این شناساگر از ۱.۳-۴.۴ گزارش شده است. فنول فتالئین فنول فتالئین نیز یکی دیگر از معرف های مشهوری است که اغلب ما با آن آشنایی داریم. این ترکیب آلی که متعلق به خانواده فتالئین هاست در حالت عادی بی رنگ بوده و در محدوده pH ۸.۵ تا بالاتر از ۹ رنگی بین صورتی تا ارغوانی یا قرمز تیره را از خود به نمایش می گذارد. این شناساگر در تیتراسیون و به جهت تعیین محلول های اسیدی مورد استفاده قرار می گیرد. آبی تیمول این معرف قهوه ای رنگ که با نام تیموسولفونفتالئین نیز شناخته شده است، با تغییر PH از ۱.۲ تا ۲.۸ در اولین انتقال به رنگ زرد تبدیل شده و در انتقال دوم خود در PH ۸.۰ تا ۹.۶ محلول را به رنگ آبی در می آورد. سبزبروموکرزول این معرف که با نام اختصاری BCG نیز شناخته شده است در PH های کم به رنگ زرد دیده می شود. این ترکیب همچنین در PH های بین ۳.۸ تا ۵.۴ به رنگ سبز-آبی تبدیل شده و به طور گسترده ای در تیتراسیون های اسید-باز، رشد میکروبیولوژیکی، و الکتروفورز ژل آگارز برای جداسازی DNA به کار می رود. برخی دیگر از معرف های شیمیایی شناخته شده عبارت اند از: آبی متیل بنفش متیل قرمز متیل قرمز کلروفنول آبی بروموتیمول قرمز فنول قرمز خنثی ارغوانی کرزول تیمول فتالئین زرد آلیزارین شناساگر های طبیعی کدام اند؟ به غیر از مواردی که در قسمت قبل از آن ها نام برده شد، در طبیعت و محیط اطراف ما نیز گیاهان زیادی وجود دارند که با تغییر رنگ ویژه خود در محیط های اسیدی یا قلیایی قادرند ما را در تعیین PH ترکیبات یاری کنند. از جمله گیاهانی که در PH های مختلف تغییر رنگ می دهند می توان به کلم بنفش، زردچوبه، گل صد تومانی بنفش، گلبرگ های گل اطلسی، پیاز قرمز، انگور قرمز و بنفش، گلبرگ های گل شعمدانی، گیلاس، زغال اخته، توت سیاه، توت فرنگی و یا حتی چغندر اشاره نمود. اغلب این گیاهان و خوراکی ها دارای ماده ای به نام آنتوسیانین هستند که در شرایط اسیدی به رنگ قرمز و در محیط های قلیایی به سمت بنفش و آبی متمایل می شود. شما هم اکنون می توانید پس از مطالعه اطلاعات تکیمیل در مورد معرف آزمایشگاهی، خرید معرف آزمایشگاهی و یا شناساگر با قیمت مناسب نهایی ساخته و آن را درب محل از پرسنل این فروشگاه دریافت نمائید.

نقش معرف آزمایشگاهی در آزمایش ها

بهتر است پس از مطالعه اطلاعات تکمیلی در مورد معرف آزمایشگاهی به شما درباره نقش معرف آزمایشگاهی در آزمایش ها بگوئیم. لازم به ذکر است که در ابتا به شما بگوئیم که معرف شیمیایی یا شناساگر یکی دیگر از موادی است که در آزمایشگاه ها کاربرد دارد و یکی از مواد تشخیصی است که اسید یا باز را از هم شناسایی می‌کند. معرف شیمیایی معمولا رنگی هستند و پایه ای گیاهی دارند. برای اندازه گیری دقیق پی اچ یکی از مواردی که به آن نیاز است، شناساگر می باشد. اگر اسیدی یا بازی بودن یک محلول مشخص باشد با استفاده از معرف ها و تغییر رنگ آنها می توان با توجه به کم یا زیاد بودن رنگ محدوده آن را در نظر می گیرند. شناساگر ها را می توان در یک آزمایشگاه دانش آموزی مدرسه تا در یک آزمایشگاه تحقیقاتی پیشرفته جستجو کرد زیرا وسیله ساده اما بسیار کاربردی می باشد و کار کردن با آن ها بسیار ساده است. تعداد این شناساگر ها بسیار زیاد است و با توجه به نوع آزمایش از آن ها استفاده می شود. از معروف ترین معرف شیمیایی می توان به لیتموس یا تورنسل اشاره نمود که زمانی که محیط واکنش اسیدی باشد به رنگ قرمز است و زمانی که محیط واکنش بازی باشد آبی رنگ است و اگر در یک محیط خنثی قرار بگیرد به رنگ بنفش در می آید. تغییر رنگ محیط خنثی در محدوده پی اچ ۷ اتفاق می ‌افتد. البته باید به شما بگوئیم که شناساگر ها موادی هستند که برای تعیین و یا تغییر پی اچ مورد استفاده قرار می گیرند PH. واحدی برای نشان دادن اسیدی یا بازی بودن مواد است. هر عددی به واسطه این واحد نشان دهنده میزانی از اسیدی بودن و یا قلیایی بودن ماده است. شناساگر یا معرف آزمایشگاهی به دو صورت داخلی و خارجی وجود دارد نوع داخلی به این صورت است که به محلولی که قرار است تیتر در آن انجام شود چند قطره معرف وارد شود و بعد از واکنش تغییر رنگ در آن ایجاد شود. نوع خارجی معرف شیمیایی در این نوع قبل از نقطه پایان بین معرف و محلول تیتر شونده یک واکنش انجام می شود و معرف کم کمک به محیط وارد می شود ولی این واکنش سریع پیش می رود. این واکنش های مانند آزمایش اندازه گیری سختی آب که با تیتراسیون انجام می شود و از معرف نیز استفاده می شود و یا تیتر کردن فسفات با استات اورانیل که به شناساگر فروسیانور نیاز دارد. شناساگر ها معمولا با افزایش محیط بازی رنگی از زرد تا قرمز را از خود نشان می دهند. تغییرات پی اچ که منجر به تغییرات رنگ شناساگر ها می شود به علائم زیادی مانند تغییر دما، تغییرات یون ها در محیط وجود حلال ها بستگی دارد. برای استفاده از شناساگر ها باید محدوده تغییر رنگ و پی اچ معرف ها را بدانیم. زمانی که از شناساگر در تیتراسیون استفاده می شود باید PKa شناساگر به PH محلول نزدیک باشد. در برخی از تیتراسیون ها باید از دو معرف شیمیایی استفاده شود. در واقع با مخلوط کردن دو معرف یک مخلوطی مشخص آماده می شود که در یک نقطه مشخصی تغییر رنگ می دهد. مثلا متیلن آبی را با متیلن قرمز ترکیب می کنند و یک شناساگر بوجود می آید که در پی اچ ۵.۴ از رنگ بنفش به سبز تغییر رنگ می دهد. یکی از شناساگر ها و یا معرف آزمایشگاهی ها فنول فتالئین نام دارد. این ماده به شکل جامد سفید رنگ است که باید برای استفاده از آن در آزمایشگاه تهیه شود و به شکل محلول از آن استفاده شود. این معرف شیمیایی در محیط اسیدی بی رنگ است و در محیط بازی به شکل ارغوانی در می آید. شناساگر ها به صورت آماده و در قالب نوار های کاغذی با رنگ های مختلف تولید می‌شود که برای کارهای فوری از آن ها استفاده می شود و به صورت مقایسه ای می توان نوع محیط را از نظر اسید و باز تشخیص داد. معرف آزمایشگاهی در آزمایشگاه ‌های مختلفی مانند شیمی مورد استفاده است و برای انجام واکنش هایی که نیاز به دانستن ماهیت محیط از نظر اسیدی و بازی می باشد ضروری است.

در مورد شیمی باید به شما بگوئیم که شیمی مطالعه ی مواد و انرژی و واکنش بین آن هاست. البته این تعریف به نوعی همان تعریف فیزیک است. شیمی و فیزیک مجموعا علوم طبیعی (طبیعیات) را تشکیل می دهند. شیمی بیشتر به ویژگی های مواد و واکنش های بین انواع مختلف ماده می پردازد بویژه واکنش هایی که در آن ها الکترون ها نقش دارند. در مقابل فیزیک بیشتر به بخش هسته ای اتم و درون اتم می پردازد. در واقع این دو علم دو روی یک سکه اند. تعریف رسمی شیمی احتمالا همان است که در زمانی که در تستی با سوال در این مورد مواجه شدید از آن استفاده کنید. البته لازم به ذکر است که معرف ها هم برای تشخیص نوع محیط استفاده می شود و در انجام تست هایی مانند تیتراسیون مورد نیاز هستند در واقع تغییر رنگ ها در محیط ها پایان واکنش را نشان خواهد داد و این کار با استفاده از معرف شیمیایی انجام خواهد شد. باید به شما بگوئیم که نام فنل فتالئین برای افرادی که در کوچک ترین و ساده ترین آزمایشگاه ها هم کار کرده باشند، آشنا است. این ماده به عنوان معرف است که به شکل پودری سفید رنگ می باشد که در ساختار شیمیایی خود دارای چهار عنصر کربن، هیدروژن، اکسیژن می باشد. این معرف آزمایشگاهی برای شناسایی اسید ها و باز ها استفاده می شود. معمولا این شناساگر در محیط هایی که پی اچ بین ۸ تا ۱۰ باشد تغییر رنگ می دهد و شناسایی را انجام می دهد. فنول فتالئین در محیط اسیدی بی رنگ است و در محیط بازی قرمز متمایل به ارغوانی می باشد. برای آماده کرداین معرف ازالکل استفاده می‌کنند ‌‌‌زیرا درآب نامحلول می باشد. فرمول شیمیایی‌ این معرف C۲۰H۱۴O۴ می باشد که خاصیت اسیدی دارد و در محلول یون هیدروژن آزاد می کند. لازم به ذکر است که این شناساگر را می توان به نسبت ۵۰ به ۵۰ با آب و الکل مخلوط نمود. زمانی که از فنول فتالئین به عنوان معرف شیمیایی استفاده می شود. لازم است مراقب باشید که در نتیجه آزمایش تاثیری نگذارد. شناساگری مانند فنول فتالیئن خود یک اسید ضعیف است و اگر به میزان بیشتر و خارج ازاستاندارد مورد استفاده قرار بگیرد میتواند نتیجه را تغییر دهد. این معرف شیمیایی یک اسید ضعیف است که می تواند مانند اسید معدنی با استفاده از سود خنثی شوند و در هنگام تیتر شدن اسید مقدار سود بیشتری مصرف گردد. در بین شناساگر ها فنول فتالئین به خاطر تغییر رنگی که از بیرنگ به سمت ارغوانی دارد بسیار مورد توجه است زیرا شناخت تغییر محیط بسیار ساده تر خواهد بود .و با مصرف چند قطره از این معرف شیمیایی می توان آزمایش را پیش برد و نتیجه را محاسبه نمود. چشم انسان تغییر رنگ هایی که بسیار نزدیک هم هستند را به سختی تشخیص می دهد ولی تغییراتی از صورتی به قرمز و یا بی رنگ به ارغوانی بسیار قابل درک و شناسایی است و به محض تغییرات می توان واکنش را متوقف نمود. شما هم اکنون می توانید در صورت نیاز خرید معرف آزمایشگاهی خود را با قیمت مناسب از نرمال لابو انجام داده و آن را در کمترین میزان ممکن درب محل تحویل بگیرید.

نکات معرف آزمایشگاهی

برای نکات معرف آزمایشگاهی باید به شما متیلن بلو را معرفی کنیم. متیلن بلو، رنگ آلی آبی مایل به سبز روشن متعلق به خانواده فنوتیازین ها. این ماده عمدتا روی باست (الیاف نرم گیاهی مانند جوت، کتان و کنف) و به میزان کمتری روی کاغذ، چرم و پنبه ژل شده استفاده می شود. این الیاف ابریشم و پشم را رنگ می کند اما مقاومت نوری بسیار ضعیفی روی این الیاف دارد. همچنین به عنوان یک لکه بیولوژیکی، در آزمایش شیر برای عفونت سل، و به عنوان یک شاخص شیمیایی کاهش اکسیداسیون استفاده می شد. متیلن بلو در سال ۱۸۷۶ کشف شد و با فرآیندی که در حدود سال ۱۸۸۶ معرفی شد و با استفاده از دی متیل آنیلین به عنوان ماده اولیه اصلی تولید شد. البته لازم به ذکر است که تزریق متیلن بلو برای درمان متهموگلوبینمی استفاده می شود. متیلن بلو با تبدیل متهموگلوبین به هموگلوبین طبیعی عمل می کند تا اکسیژن را بهتر به اعضاء بدن انتقال دهد. متهموگلوبین نوعی هموگلوبین است. هموگلوبین ماده ای در خون است که اکسیژن را حمل می کند و آن را به بافت ها و اندام های شما منتقل می کند. با این حال، متهموگلوبین نوعی هموگلوبین نیست که در حمل اکسیژن مفید باشد. متهموگلوبین به طور طبیعی در مقادیر کم در خون وجود دارد. با این حال، هنگامی که سطح متهموگلوبین افزایش می یابد، خون در گردش اکسیژن کمتری به بافت ها منتقل می کند. کمبود اکسیژن در بدن می تواند علائمی مانند رنگ پریدگی یا رنگ آبی پوست را ایجاد کند. متهموگلوبینمی وضعیتی است که در آن متهموگلوبین به میزان زیاد در خون وجود دارد و زمانی رخ می دهد که فرد در معرض داروهای خاص یا مواد شیمیایی مانند نیتریت ها قرار گیرد. البته لازم به ذکر است که ویژگی های کلیدی این ترکیب قدرت تغییر رنگ آن است. این ماده هنگام حل شدن در آب اسیدی می شود و به اجزاء یونی تجزیه می شود. توانایی تغییر رنگ متیلن بلو به این دلیل که آن در حضور عوامل اکسید کننده الکترون از دست می دهد. این خاصیت آن را به یک اندیکاتور خوب برای تشخیص اکسیژن در محلول های مختلف تبدیل کرده است. در محلول آبی متیلن بلو دارای پی اچ ۶ و غلظت ۱۰ گرم بر لیتر است و دمای ایده آل آن ۲۵ درجه سانتی گراد است. نباید تارخچه متیلن بلو که یکی از معروف ترین نمونه های معرف آزمایشگاهی می باشد را نادیده گرفت. درباره تاریخچه متیلن بلو باید به شما بگوئیم که این ترکیب ابتدا توسط هاینریش کارو در سال ۱۸۷۶ سنتز شد. این ماده به صورت پودر کریستالی سبز تیره یا کریستالی با درخشندگی برنز مانند در دسترس است. هنگامی که در الکل یا آب حل می شود، رنگ آبی تیره می دهد و به طور گسترده ای در درمان سطوح متهموگلوبین بیش از ۳۰% استفاده می شود. متیلن بلو نوعی نمک است به این معنی که دارای ساختار کریستالی و پیوندهای یونی است و در آب محلول ضعیف اسیدی ایجاد می کند. در حالیکه کاربرد اصلی آن به عنوان رنگ است اما ویژگی های دیگر آن را به ترکیبی مناسب برای کاربرد در شیمی و پزشکی تبدیل می کند.

البته این معرف آزمایشگاهی دارای کاربرد های بسیاری می باشد که در این قسمت قصد داریم تعدادی از ان ها برای شما شرح دهیم. تزریق متیلن بلو برای درمان متهموگلوبینمی استفاده می شود و به صورت خوراکی برای درمان متهموگلوبینمی و عفونت های مجاری ادراری کاربرد دارد. این ترکیب همچنین به عنوان رنگ یا عامل رنگ آمیزی مورد استفاده قرار می گیرد تا مایعات و بافت های بدن را در حین عمل جراحی یا در عکس برداری با اشعه ایکس یا سایر معاینات تشخیصی راحت تر مشاهده کنید. این ترکیب برای مقابله با اثرات سمی سیانید پتاسیم و مسمومیت با این ماده استفاده می شود. در شیمی به عنوان یک اندیکاتور در آزمایشات تیتراسیون و آزمایشات اکسیداسیون و احیاء ، تولید پراکسید، تیترانت آب و اندیکاتور سولفید کاربرد دارد. این ترکیب می تواند برای تشخیص سورفاکتانت در نمونه های آب مورد استفاده قرار بگیرد. به عنوان مثال شما می توانید محلولی از متیلن بلو و کلروفرم را به منظور تعیین حضور سورفاکتانت های آنیونی و مقادیر کم دترجنت ها یا امولسیفایرها تهیه کنید. البته متیلن بلو در شیمی نیز بسیرا پر کاربرد می باشد. به عنوان یک رنگ این ترکیب برای استفاده در آزمایشگاه به عنوان اندیکاتور تغییرات شیمیایی و رنگ بیولوژیک برای سلول های باکتریایی در زیر میکروسکوپ کاربرد دارد. این رنگ با ایجاد کنتراست جزئیات سلولی را قابل بررسی می کند. همچنین با حمله به رسپتورهای پروتئینی شکل و ساختار سلولی را قابل تشخیص می کند. این ویژگی ها متیلن بلو را به یک ابزار تشخیصی در پزشکی تبدیل می کند تا بتوان به راحتی ناهنجاری های خاص مانند سلول های پیش سرطانی تبدیل می کند. به زبان ساده تر متیلن بلو یکی دیگر از معرف های شیمیایی است که در اینجا به دلیل کاربرد های مختلفی که در انواع آزمایشگاه ها دارد، مورد توجه قرار گرفته و توضیحاتی در مورد آن ارائه می شود. متیلن بلو مانند معرف های دیگر از مواد گیاهی منشا گرفته است. شناساگر ها با توجه به ماهیتی که دارند می توانند در تشخیص اسید و باز مورد استفاده قرار بگیرند. در بین شناساگر های معروفی مانند فنول فتالئین، کاغذ تورنسل، فنل قرمز، متیلن بلو نیز به چشم می خورد که کاربرد های مختلفی دارد. کاغذ تورنسل در محیط های مختلف دارای رنگ های متفاوتی خواهد بود مثلا در اسیدی به رنگ قرمز و در محیط بازی به رنگ آبی و در محیط خنثی به رنگ بنفش خواهد بود و این تغییرات واضح می‌تواند در تشخیص بسیار پر فایده باشد. در مورد تغییرات رنگی فنول فتالئین نیز بحث گردید. در ادامه به معرف شیمیایی به نام متیلن بلو می رسیم که ساختار شیمیایی آن هتروسیکلیک است و در واقع در دسته مواد و ترکیبات معطر قرار می گیرد. فرمول شیمیایی این ترکیب C۱۶H۱۸N۳SCL می باشد. شما هم اکنون می توانید با مطالعه اطلاعات تکمیلی در مورد معرف آزمایشگاهی، نقش معرف آزمایشگاهی در آزمایش ها و نکات معرف آزمایشگاهی بدون هرچگونه تردید معرف آزمایشگاهی یا شناساگر مورد نظر خود را از فروشگاه انلاین نرمال لابو در کمترین زمان ممکن به صورت غیر حضوری خریداری کرده و آن را درب محل از پرسنل این فروشگاه دریافت نمائید.