پودر نقره و داروسازی

استفاده از پودر پودر نقره در داروسازی

کارشناسان نرمال لابو در این مقاله قصد بررسی استفاده از پودر پودر نقره ددر دارو سازی را برای شما عزیزان دارند. در ادامه اولین مطلب کاربرد فلزات را برای شما عزیزان آورده ایم. در اواسط قرن بیستم، بارنت روزنبرگ، لورتا ون کمپ و توماس کریگاس مقاله ای اساسی منتشر کردند که فعالیت ضد تکثیر یک ترکیب معدنی بسیار ساده را که امروزه به نام سیس پلاتین شناخته می شود، توصیف می کند. آن کشف مسلما نشان دهنده ظهور مدرن فلزات در پزشکی است. این موضوع موضوعی خاص، به عنوان یک زمینه تحقیقاتی مجزا تعدادی از جنبه های این داستان سیس پلاتین قابل توجه است. برای مثال این یک نمونه کلاسیک از اقبال در علم و آزمایش دقیق با آزمایش ‌های کنترلی مناسب است زیرا تیم روزنبرگ در واقع در حال مطالعه پدیده ‌های کاملا نامرتبط بودند و عمدا ترکیبات پلاتین را بررسی نمی‌کردند. دوم، اولین آزمایش ‌های بیولوژیکی بعد از مشاهده تغییرات مورفولوژیکی در باکتری ‌ها مستقیما روی موش‌ ها انجام شد و آزمایش‌ های بالینی روی انسان ‌ها از اوایل دهه هفتاد قرن بیستم با تأیید FDA در چندین سال بعد آغاز شد. سرعتی رکورد با استاندارد های امروزی در نهایت، موفقیت این ترکیب غیر آلی به ظاهر ساده تحقیقاتی را برانگیخت که به پیوند قوی زیست‌ شناسی و شیمی معدنی نیاز داشت تا مکانیسم عمل دارو های حاوی پلاتین و سنتز ترکیبات جدید و بالقوه قوی‌ تر را روشن کند. به طور گسترده ‌تر، کشف این که یک مجتمع معدنی باعث اثر بیولوژیکی چشمگیری شده است که لورتا از لنز میکروسکوپ خود مشاهده کرد. الهام ‌بخش یک میدان کامل برای ارائه دیدگاهی متالوسنتریک به فرآیند کشف دارو است. استفاده از فلزات برای سلامتی و شفا در واقع یک عمل باستانی است که قدمت آن به هزاران سال قبل می رسد. مفهوم استفاده از رویکرد های شیمی دارویی مدرن برای بررسی عمدی ساختار و خواص کمپلکس‌ های معدنی برای عملکرد دارویی در پنجاه سال پس از مقاله روزنبرگ بسیار رشد کرده است.

امروزه، مجله متال به طور جامع رویکرد های شیمی معدنی دارویی را برای کشف و توسعه عوامل دارویی که شامل فرآیند های وابسته به فلز هستند، توصیف می کند. چنین عواملی شامل دارو های فلزی است که در آن ها یک کمپلکس فلزی خود عامل فعال است و همچنین عواملی که خود حاوی فلز نیستند اما روی بیومتال ‌های بومی یا بیومولکول ‌های حاوی فلز اثر می ‌گذارند یا مسیر های قاچاق فلز را به روش ‌هایی تحت تاثیر قرار می ‌دهند که بر فرآیند های سلولی تاثیر می‌ گذارند. استفاده از قدرت همه این دسته ها برای مزایای درمانی یا تشخیصی مستلزم تفکر در مورد خواص کمپلکس فلزی در زمینه بیولوژیکی است. درک رابطه بین فلزات و بیومولکول ‌ها فرصت ‌های بی ‌نهایت متنوعی را برای تاثیرگذاری بر خواص گونه‌ زایی، واکنش ‌پذیری و در نهایت اثر بیولوژیکی فلزات در زمینه دارویی ارائه می ‌دهد. این رابطه تئوری رنگ ‌ها را به ذهن متبادر می ‌کند که بر هنرمند سونیا دلونه تاثیر گذاشت که اصول طراحی همزمان او را به شخصیت مهمی در تاریخ هنر مدرن تبدیل کرد. به قول او کسی که می داند چگونه روابط رنگی، تاثیر یک رنگ بر رنگ دیگر، تضاد ها و ناهماهنگی های آن ها را قدردانی کند، به او وعده تصویری بی نهایت متنوع داده می شود. تقریبا مانند کار دلون از قرارداد خارج شد تا چشمان ما را از طریق استفاده از رنگ و شکل به جای نمایش تصویری باز کند. به اصطلاح کوبیسم اورفیک یا اورفیسم، توسعه داروی متالوسنتریک نیز از پارادایم‌ های اکتشافات دارویی مرسوم می‌ شکند و تخطی می ‌کند. فراتر از مرز های انضباطی سنتی در زمینه ‌های بیولوژیکی و محیط‌ های هماهنگی مختلف، یک یون فلزی می ‌تواند تاثیر بسیار متفاوتی بر فرآیند های بیولوژیکی داشته باشد، مشابه تاثیر متفاوتی که یک رنگ خاص ممکن است بر روی ناظر بسته به محیط داشته باشد. کار سونیا دلونای الهام‌ بخش هنر جلد است که با رنگ در به تصویر کشیدن بازنمایی ‌های انتزاعی مفاهیم از مقالات مروری در این شماره موضوعی فلزات در پزشکی بازی می‌ کند. با حساسیتی مشابه برای زمینه لحظه ای به اولین شماره موضوعی بررسی های شیمیایی که در مجله شیمی معدنی دارویی منتشر شد با ویرایش مهمان توسط مایکل آبرامز و کریس ارویگ، در سال آخر قرن بیستم باز می گردیم.

برجسته سازی تغییرات در میدانی و شناسایی پیشرفت ‌ها و جنبه ‌های کاملا جدیدی که در آن زمان ناشناخته بود ذره ‌بینی مفیدی برای تجسم وضعیت میدان امروز فراهم می ‌کند. در این فرآیند آشکار خواهد شد که چگونه پیشرفت ‌ها در زمینه‌ های دیگر اعم از کلاس‌ های ترکیبی جدید یا مواد، ابزار دقیق بیو تحلیلی، علوم زیست‌ پزشکی یا حتی زمینه ‌های به ظاهر دور دست مانند فتوفیزیک یا ایمونولوژی در عوض باعث پیشرفت در فلزات در پزشکی شده است. پیشرفت هایی ممکن است که حتی بیست سال پیش قابل تصور نبود. نگاهی به فهرست مطالب در اواخر قرن بیستم به خصوص در رابطه با فلزاتی که پوشش داده شده اند، آشکار کننده است. جای تعجب نیست که دارو های مبتنی بر سیس پلاتین و پلاتین مانند Gd و Tc به شدت مورد استفاده قرار می‌گیرند و مقالات جداگانه Au، V، Bi و Li را به طور جداگانه درمان می‌ کنند. سال های میانی شاهد گسترش مداوم بوده است. از جدول تناوبی عناصر دارویی، با کار بیشتری در حال حاضر به Ru و سایر فلزات نجیب مانند Os، Ir، و Re اختصاص داده شده است، در حالی که طلا همچنان یک فلز متمرکز برای نامزد های دارو های درمانی آینده است. سرطان همچنان بر فضای کاربرد غالب است، در حالی که نوآوری مورد نیاز در برابر بیماری ‌های عفونی، رویکرد های خلاقانه ‌ای را دعوت می ‌کند که شامل یافتن عوامل فعال در جدول تناوبی است، همانطور که توسط گاسر در زمینه بیماری‌ های استوایی نادیده گرفته شده بررسی شده است. علاوه بر این، در بیست سال گذشته، حوزه ‌های مورد علاقه مورد توجه قرار گرفته ‌اند، جایی که ویژگی‌ های منحصر به‌ فرد کمپلکس‌ های فلزی به ویژه مستعد برتری هستند. یک مثال فتو شیمی درمانی یا به طور خاص تر درمان فتودینامیک است که یک مفهوم نوظهور در اواخر قرن بیستم بود و اکنون مک فارلند و همکارانش ترکیبی را توصیف می کنند که در آزمایشات بالینی است. این پروژه از یک رویکرد تومور محور، به عنوان بخشی از یک بسته کامل PDT که شامل یک ترکیب سفارشی همراه با جزو سبک و پروتکل برای درمان سرطان مثانه مهاجم بود، نشات گرفت. و Metzler-Nolteداروهای فلزی کاتالیزوری را به عنوان یک کلاس هیجان انگیز از ترکیبات توصیف می کنند که دانش غنی از کاتالیز فلزات انتقالی را به زمینه های دارویی می آورد.

برخلاف سال هزار و نهصد و نود و نه زمانی که تنها مرجع به کاربرد های دارویی کمپلکس ‌های فلزی کاتالیزوری، تقلید آنزیم سوپراکسید دیسموتاز بود، امروزه طیف گسترده ‌ای از دگرگونی ‌های مولکولی غیر طبیعی را می‌توان در داخل سلول ‌های زنده به ‌وجود آورد که بسیاری از آن‌ ها در افق هستند. همانطور که در سال ۱۹۹۹، توسعه پزشکی هسته ای، تشخیص رادیویی، و عوامل کنتراست برای تصویربرداری رزونانس مغناطیسی به نوآوری در تشخیص و درمان پزشکی ادامه می دهد. همانطور که در مقاله های جداگانه در این شماره موضوعی توسط پاکریند و ارویگ و کاروان شرح داده شده است پیشرفت های جدید در این زمینه ها ناشی از بهبود در دسترس بودن برای برخی از ایزوتوپ ها در تنظیمات بیمارستانی، لیگاند های جدید با خواص بهبود یافته برای تصویر برداری هدفمند و اهداف خاص، و پیشرفت های چشمگیر در ابزار است. فن آوری همه این ها با هم تا حد زیادی به سود بیمار کمک می کند و تشخیص و رادیوتراپی را سریع تر، قابل اعتماد تر، ایمن تر و اغلب راحت تر برای بیماران می کند. فراتر از عناصر جدید و استفاده نوآورانه از لیگاند های تثبیت شده و جدید، ما شاهد پیشرفت های جدید عمده در تکنیک های تجزیه و تحلیل زیستی هستیم که برخی از آن ها به صراحت به حضور عناصر غیر طبیعی متکی هستند. تکنیک‌ های زیست تحلیلی مانند طیف‌سنجی جذب اتمی و تکنیک ‌های تحلیلی جفت شده با پلاسما مانند ICP-OES و ICP-MS برای آنالیز عنصری، اما همچنین تکنیک ‌های مبتنی بر سنکروتن مانند فلورسانس اشعه ایکس، جذب اشعه ایکس و حتی آن ‌ها نسخه‌ های میکروسکوپی مرتبط بر درک ما از گونه ‌زایی و محلی ‌سازی عناصر در بافت‌ های بیولوژیکی و حتی سلول ‌های فردی تاثیر می ‌گذارند. این پیشرفت ها بینشی در مورد قاچاق یون های فلزی با دقت و وضوح بی سابقه ای ارائه می دهد. یکی از نتایج این درک بهبود یافته، امکان هدف قرار دادن کمپلکس های فلزی به سلول های تحت استرس یا بافت های بیمار است در حالی که سلول های همسایه و خوش خیم را دست نخورده باقی می گذارند. مقالات جداگانه‌ ای توسط مارمیون و گیوو نمونه ‌های ظریفی از مجتمع‌ های فلزی ارائه می ‌دهند که با هدف ‌گیری یا پاسخ ‌دهی خاص به محرک ‌های سلولی مختلف در ذهن طراحی شده ‌اند. نکته مهم این است که بسیاری از درک ما از تفاوت ‌های مولکولی در سطح سلولی توسط تکنیک ‌های ژنومی و پروتئومی که حتی بیست سال پیش در دستور کار نبودند، امکان‌ پذیر است. 

با حرکت رو به جلو، این پیشرفت ها ملیله وسیعی برای طراحی خلاقانه دارو های مبتنی بر فلز فراهم می کند. علاوه بر استفاده گسترده ‌تر از عناصر در جدول تناوبی و پیشرفت در تکنیک‌ های تجزیه و تحلیل زیستی، درک بسیار بهبود یافته ما از متالوبیولوژی به طور کلی فرصت‌ های بی ‌سابقه ‌ای را برای مداخله باز کرده است. به عنوان مثال بینش ما در مورد هموستاز یون های فلزی به طور تصاعدی رشد کرده است، و در جایی که در اواخر قرن بیستم درک بیشتر سیستماتیکی از مسمومیت با یون های فلزی و هموستاز داشتیم، اکنون تصویر مولکولی بسیار دقیق تری از بسیاری از آنزیم ها، ناقل ها و متالوچاپرون های دخیل داریم. از جمله فعل و انفعالات بیومولکولی متعدد و تنظیم آن ها این دانش به نوبه خود کانون توجه را برای تمرکز چشم ‌انداز های درمانی جدید فراهم می‌ کند. همان طور که در مورد خاص توربوکولیس توضیح داده شده توسط گولدینگ در این شماره، فرصت ‌هایی برای تداخل با مسیر های قاچاق فلزات، فرصت ‌های جدیدی را برای مبارزه با عفونت ‌های میکروبی باز می ‌کند. دانش نو ظهور متالوبیولوژی در زمینه فرآیند های عصبی نیز در دو دهه اخیر رشد کرده است. در حالی که سؤالات زیادی باقی مانده است، رویکرد هایی که اصول شیمی معدنی را بر روی این سیستم ها اعمال می کنند بینش جدیدی را ارائه می دهند، همان طور که در مقاله لیم برجسته شده است. متالوآنزیم ها تنها در قرن بیستم به عنوان اهدافی برای طراحی بازدارنده بر روی چند هدف انتخاب شده شناخته شدند، اما چند دهه گذشته دامنه اهداف آنزیمی و همچنین لیگاند هایی را برای هدف قرار دادن آن ها باز کرده است، همانطور که کوهن بازبینی کرد. یک مرور کلی از تلاش‌های کشف دارو است که بر روی فارماکوفور های اتصال ‌دهنده فلزی تمرکز دارد که عمدا علیه اهداف متالوآنزیمی طراحی شده ‌اند. یکی دیگر از پیشرفت های مفهومی جدید که به عنوان مثال در مقاله رایت منعکس شده است، شیمی فراتر از مولکول است، که استفاده از نانو مواد در تشخیص و درمان است. در حالی که این یک حوزه جدید است و مزایای خاص آن و همچنین خطرات مرتبط هنوز در حال بررسی هستند، به وضوح فضای زیادی برای کاربرد های علوم نانو در پزشکی وجود دارد. در نهایت، ما به یک پیشرفت جدید هیجان ‌انگیز در درمان ‌های ضد سرطان اشاره می‌ کنیم که به سرعت در حال تمرکز است، یعنی تاثیر متقابل دارو ها و سیستم ایمنی به ‌طور قابل ‌توجهی روزنبرگ پیشاپیش خاطر نشان کرد که موش ‌های تحت درمان با پلاتین در برابر القای جدیدی از رشد تومور مقاوم هستند که او به درستی اما بدون این که بتواند آن را در آن زمان ثابت کند به حافظه ایمونولوژیک درمان ضد سرطان نسبت داده است. در این شماره موضوعی برگر و همکارانش دانش پراکنده اما به طور پیوسته در حال رشد در مورد تعامل صمیمی سیستم ایمنی بدن بیمار و درمان با دارو های مبتنی بر فلز را خلاصه می کنند.

در برخی موارد، به نظر می ‌رسد که عوامل ضد سرطانی مبتنی بر فلز پاسخ‌ های ایمنی قوی را ایجاد می‌ کنند. درک این که چگونه این پاسخ ‌ها بر درمان تاثیر می ‌گذارند قطعا به رویکرد های غیر متعارف فراتر از عرصه جستجوی کلاسیک برای روش‌ های عمل و شناسایی هدف نیاز دارد. علاوه بر این درمان ترکیبی دارو ها و تعدیل‌کننده ‌های ایمنی به عنوان مثال، مهارکننده ‌های ایست بازرسی به تازگی در حال ظهور است و با توجه به پاسخ ایمنی قوی به برخی از دارو ها، این ترکیب نویدی باورنکردنی برای مداخلات درمانی آینده دارد. به عنوان یکی از نشانه های یک رشته در حال رشد یک کنفرانس تحقیقاتی گوردون در مورد فلزات در پزشکی در اوایل سال دوهزار افتتاح شد تنها سه سال پس از انتشار اولین شماره موضوعی در مورد این موضوع در این مجموعه کنفرانس اکنون به یک هسته فکری برای توسعه این رشته تبدیل شده است. سفر خود ما به این دومین شماره موضوعی در مورد این موضوع ارتباط نزدیکی با ویرایش هشتم آن جی ار سی در سال دو هزار و شانزده دارد که ما دو نفر در آن ریاست مشترک داشتیم. ما متعاقبا دعوت شدیم تا این شماره را به ‌صورت مهمان ویرایش کنیم و برای ما، این فرصت فوق ‌العاده ‌ای برای ادامه مجموعه تماس ‌های فرا آتلانتیک اسکایپ برای درهم کردن موضوعات، تبادل نظر، و تیز کردن بینش‌ هایمان نه تنها در زمینه علم بود. به این ترتیب، بلکه در تمام شادی ها و ناملایمات مرتبط با انتشار چنین موضوعی کار با نویسندگان با تیم تحریریه به ویژه روما بانرجی و لو لارسن و در پایان بسیار شدید با مری اوریلی، که طراحی جلد هنری ما را طراحی کرد، برای ما بسیار مفید بوده است. امید با بسیاری از جنبه های اشتیاق مشترک ما، یعنی شیمی بیوان آلی دارویی ارتباط برقرار می کند. ما به عنوان ویراستار به خوبی می دانیم که در انتخاب مقالاتی که در نهایت در نسخه چاپی چنین شماره موضوعی ظاهر می شوند عنصری از شانس و تصادف وجود دارد. برخی از موضوعات وجود دارد که ما دوست داشتیم شامل آن ها شود اما قبلا در سال های اخیر پوشش عمیقی یافته بود. و برخی دیگر که ما دوست داشتیم آن ها را منتشر کنیم اما به سادگی به تولید نرسیدیم. ضرب ‌الاجل اما امیدواریم بعدا به معنای یک شماره مجازی به موضوع موضوعی مرتبط شوند.

چه نوع فلزاتی در چه شاخه های پزشکی کاربرد دارند؟ تمام کسانی که به نحوی با فضای بیمارستانی و محیط های بهداشتی در ارتباط هستند اعم از پزشکان، داروسازان، پرستاران، بیماران و…، باید خود را مدیون نقش فلزات در سلامتی بدانند زیرا همزمان با پیشرفت علوم پزشکی در سال ها و دهه های اخیر استفاده از فلزات و آلیاژ های آن در سلامت انسان ها، کاربرد فراوانی یافته است. با این حال، وقتی از فلزات صحبت می شود، اغلب اوقات کاربرد های آن خصوصا آهن و فولاد در ساخت و ساز، لوازم خانگی، حمل و نقل، هوا فضا و صنایع دیگر به ذهن متبادر می شود، در حالی که انواع فلزات اعم از آهن، طلا، پودر نقره، مس، آلومینیوم، تیتانیوم و… در پزشکی خصوصا تجهیزات، ابزار آلات و ایمپلنت، سهم عمده ای دارند. با وجود کاربرد فلزات در علم پزشکی، نباید این نکته را از نظر دور داشت که بدن انسان، در برابر فلزات کاشته شده معمولا فضای تهاجمی دارد زیرا واکنش بین فلزات و مایعات بدن، تخریب فلز به اکسید ها و ترکیبات دیگر را موجب می شود. بنابراین، لزوم توجه بیشتر به دوام خوردگی یک کاشت فلزی احساس می شود تا با سلامت و زیست انسان، سازگاری داشته باشد. کاربرد فلزات در دارو سازی و نانو فناوری اهمیت فلزات و استفاده از ترکیب‌ های آلی فلزات واسطه در دارو سازی روز به روز در حال گسترش است و دارو هایی که پایه آن ها بر اساس فلزات است، نقش موثری در درمان بیماران ایفا می کنند. در سال‌ های اخیر فلزات زیادی به خاطر کاربرد های درمانی که دارند در بسیاری از بیماری ‌ها رونمایی شده اند با این حال، تعداد محدودی از آن ها به عرصه پزشکی ورود کرده اند. کاربرد های دارویی برخی از فلزات پرکاربرد به شرحی می باشد که در ادامه آمده است. آهن: درمان‌ های فوتودینامیک، کاهش فشار خون، افزایش غلظت فسفات، طلا: ورم روماتوئید، آسم، مالاریا، سرطان، عفونت‌ های باکتریایی، پودر نقره: امراض پوستی، عفونت ‌های انگلی و میکروبی، عوامل تشخیصی و تصویربرداری، مس: عوامل تشخیصی و تصویربرداری، پرتو درمانی، درمان‌ های فوتودینامیک، پلاتین: تومورهای بدخیم، عفونت ‌های میکروبی و ویروسی، درمان‌ های فوتو دینامیک، منیزیم: ملین، پرکاری غدد، ضد اسید، کبالت: عوامل تشخیصی و تصویربرداری، ویتامین B۱۲، درمان‌ های فوتو دینامیک، کروم: دیابت، عوامل تشخیصی و تصویربرداری، جیوه: نارسایی قلبی، درمان زخم، عامل مدرر، عفونت ‌های میکروبی است.

کاربرد فولاد زنگ نزن در پزشکی، استنلس استیل یا فولاد ضد زنگ، گروه وسیعی از آلیاژ های ویژه ای است که مقاومت بالایی در برابر خوردگی دارند که به آن ها فولاد های زنگ نزن هم گفته می شود. این نوع فولاد در حوزه پزشکی، جراحی و بیمارستانی مانند اتوکلاو ها، کابینت های نگهداری وسایل، تخت های جراحی و تجهیزات استریل کننده کاربرد دارند. ابزار و تجهیزات حاصل از آن به دلیل راحتی در استریل شدن، مقاومت در برابر خوردگی و حفظ تیزی در پزشکی استفاده می شوند. در بین فولاد های ضد زنگ، استنلس استیل سیصد و چهار با توجه به خواص و قیمت آن، به عنوان یکی از پرکاربرد ترین گرید ها در پزشکی و ساخت ابزار آلات است. قابلیت کشش عمیق این آلیاژ برای ساخت سینک و ظروف پزشکی بسیار مناسب است. ورژن کم کربن آن با نام L۳۰۴، دارای قابلیت جوشکاری، به منظور تولید قطعاتی که ساخت آن ها، جوش مستحکم نیاز دارد مناسب است. این نوع فولاد به خاطر قابلیت کاربری در دماهای بسیار پایین، دچار ترد یا شکست نمی‌ شود و قابلیت سخت کاری موجب شده برای تولید قطعات با استحکام بالا نیز استفاده شود. علاوه بر آن، فولاد زنگ نزن سیصد و شانزده، به دلیل حضور مولیبدن در ساختار خود، قابلیت سخت کاری و تیزکاری بهتری نسبت به فولاد سیصد و چهار دارد و معمولا برای ساخت سوزن، قیچی و سایر ابزار برنده به کار می رود. بر اساس تقسیم بندی دیگر فولاد های زنگ نزن فریتی، مارتنزیتی و آستنیتی، سه نوع از فولاد های ضد زنگ هستند که بعضا در پزشکی و ایمپلنت ها استفاده می شوند. البته فولاد های زنگ نزن فریتی که حرارت ناپذیرند و قابلیت سخت شدن ندارند، کاربرد چندانی در پزشکی ندارند و بیشتر در ساخت ظروف نگهدارنده مواد غذایی و شیمیایی به کار می روند. فولاد زنگ نزن مارتنزیتی دارای یازده تا هجده درصد کروم هستند و از ناحیه آستنیتی با سرعت سرد می شود و در نتیجه فولاد ضد زنگ مغناطیسی را تشکیل می دهد. این فولاد قابلیت سخت شدن داشته و برای ابزار جراحی و برش استفاده می شود. درباره فولاد های زنگ نزن آستنیتی نیز افزودن نیکل باعث جلوگیری از دگرگونی فاز آستنیت به مارتنزیت، طی سرمایش سریع آلیاژ می شود. فولاد ضدزنگ آستنیتی سیصد و دو و سیصد و چهار دارای هجده درصد کروم و هشت درصد نیکل بوده و به ترتیب دارای پانزده صدم درصد و هشت دهم درصد کربن می باشد. این آلیاژ در ساخت سیم های ارتودنسی کاربرد فراوان دارند. همچنین فولاد زنگ نزن آستنیتی سیصد و شانزده با حداکثر سه دهم درصد کربن، در ساخت ایمپلنت های بدن مورد استفاده قرار می گیرد.

اجزای تشکیل دهنده ایمپلنت و نقش فلزات در آن، یکی از کاربرد های فلزات در ایمپلنت است. ایمپلنت به معنای عام، کاشت درونی است اما بیشتر در دندانپزشکی رایج است. عمل ایمپلنت، بخشی از درون‌ کاشت دندانی است که به صورت دندان پروتزی در دهان بیمار، جایگزین دندان طبیعی وی می‌ شود. استفاده از ایمپلنت های ریشه ای، قدمت هزاران ساله دارد. حدود چهار سال سال قبل در چین از بامبو و دو هزار سال پیش در مصر از فلزات گران بها برای برای جایگزینی دندان استفاده می شد. با این حال، نخستین ایمپلنت های دندانی در اوایل قرن بیستم از جنس استیل ضد زنگ ساخته شد اما حدود هفتاد سال پیش، در اوایل دهه هزار و نهصد و پنجاه، دانشمندان طی تحقیقاتی روی استخوان ران خرگوش، متوجه رشد استخوان در اطراف فلز تیتانیوم شدند و با کاربرد آن در دهان، در نهایت، اولین ایمپلنت دندانی در اواسط قرن بیستم با استفاده از آلیاژ تیتانیوم صورت گرفت. آلیاژ تیتانیوم، رایج ‌ترین ماده مورد استفاده برای کاشت درون دندانی است و برای ساخت فیکسچر، بریج، اوردنچر و اجزای پروتزی ایمپلنت استفاده می ‌شود. کاربرد تیتانیوم در پزشکی و ایمپلنت دندانی، مهم ترین علت استفاده از آلیاژ تیتانیوم برای ایمپلنت سازگاری خوب آن با بدن است. نارسایی مقاومت بالا در برابر خوردگی شرایط ترمودینامیک، ویژگی‌ های آن در برابر پی اچ و ایجاد یون به میزان کم از ویژگی ‌های فیزیکی تیتانیوم است که موجب سازگاری مناسب آن می‌ شود. از دیگر ویژگی های ممتاز تیتانیوم، عدم پوسیدگی و استحکام نوع مرغوب و با کیفیت آن است که استفاده از آن برای کاشت دندان حتی از دندان طبیعی نیز محکم تر است. همچنین ایمپلنت در مقایسه با هزینه ‌های بالا برای پر کردن، عصب کشی و روکش دندان در دراز مدت، مقرون به صرفه‌ تر خواهد بود. درباره نقش فلزات در انواع ایمپلنت، باید سه نوع ایمپلنت را مد نظر قرار داد. ایمپلنت Endosteal : این نوع ایمپلنت که از فلز یا فلز پوشش داده شده با سرامیک یا مواد سرامیکی ساخته می‌ شود و بیشتر شبیه یک پیچ یا استوانه یا تیغه ‌ای شکل است که در استخوان فک قرار می گیرد. ایمپلنت Subperiosteal : این نوع ایمپلنت که از جنس فلز تیتانیوم ساخته می‌ شود در استخوان و زیر لثه قرار می ‌گیرد تا کاملا به استخوان فک بچسبد. ایمپلنت Transos-teal : این نوع ایمپلنت به شکل یک پین فلزی یا قاب U شکل است که از بین استخوان فک و بافت لثه عبور می ‌کند و به داخل دهان می‌ رسد.

انواع تیتانیوم در ایمپلنت، تیتانیوم مورد استفاده در ایمپلنت دندانی دارای گریدهای مختلف است که از نظر میزان کربن، نیتروژن، آهن و اکسیژن با یکدیگر متفاوت می باشند. گریدهای تیتانیوم و اسامی آن ها عبارتند از: تیتانیوم خالص Grade ۴، آلیاژ تیتانیوم Ti ۶AL ۴V –EL، نانو تیتانیوم nTi Grade ۵، آلیاژ Ti ۳AL ۲ SV است. در گرید یک، فلز از جنس تیتانیوم خالص است و یک بار عملیات حرارتی کردن برای استحکام ایمپلنت دندانی انجام می ‌شود و بیشترین درجه خلوص و انعطاف ‌پذیری در دمای اتاق و کمترین استحکام را دارد. گرید دو به این معناست که دو بار عملیات حرارتی شده و سایر گرید ها نیز به همین نحو یعنی هرچه گرید بیشتر شود، تیتانیوم سخت ‌تر و در برابر فشار های آکلوزالی، مقاوم تر است و هر چه خلوص تیتانیوم بیشتر باشد، میزان استئواینتگریشن فرایند اتصال استخوان به ایمپلنت بیشتر می‌ شود. با این توصیف، بهترین گرید برای ساخت ایمپلنت دندانی، گرید چهار است. چون هم از تیتانیوم است و هم مقاومت خوبی دارد. البته اخیرا استفاده از گرید پنج تیتانیوم افزایش یافته‌ است. متخصصان معتقدند گرید پنج که TI-۶AL-۴V تیتانیوم حاوی شش درصد آلومینیوم و چهار درصد آلیاژ وانادیوم نامیده می شود از میزان چسبندگی به استخوان مشابهی با تیتانیوم خالص موجود در بازار برخوردار است و مقاومت کششی و ترک خوردگی بهتری دارد. با این حال اکنون بیشتر ایمپلنت ‌های دندانی، همچنان از تیتانیوم خالص بازار شامل گریدهای یک تا چهار ساخته می‌ شوند، اما برخی نیز دارای گرید پنج هستند. آلیاژ تیتانیوم نسبت به تیتانیوم خالص نوع یک، چهار برابر و نسبت به نوع چهار آن دو برابر قوی تر است و هر چند سختی آن تقریبا شش برابر استخوان کورتیکال متراکم است اما نسبت به دیگر مواد مصنوعی موجود، سازگاری بهتری با بافت استخوان دارد. تیتانیوم در پزشکی و زیست پزشکی، ساخت دریچه مصنوعی قلب، ایمپلنت‌ های مفاصل مانند هیپ، زانو، شانه و آرنج و همچنین ساخت ایمپلنت و پین دندان از جمله کاربرد های آلیاژ های پایه تیتانیوم در پزشکی است. اخیرا از تیتانیوم برای ساخت ابزار پزشکی مثل سوزن و قیچی هم استفاده می‌ شود. همچنین استفاده از تیتانیوم در حوزه زیست پزشکی نیز بسیار رایج است زیرا این فلز الزامات مورد نیاز را بهتر از رقبایی مانند فولاد زنگ نزن، آلیاژهای CoCr، نایوبیم و تانتالم با خلوص تجاری برآورده می سازد.

از جمله خواص کاربردهای زیست پزشکی می توان به مقاومت در برابر خوردگی، زیست سازگاری، چسبندگی رویش درونی استخوان، استحکام خستگی و فرایند پذیری مناسب مانند ریخته گری، برقراری اتصال و مدول الاستیسیته که باید تا حد ممکن نزدیک به مدول استخوان باشد، اشاره کرد. در این رابطه، سه دسته از آلیاژهای تیتانیوم شامل تیتانیوم تجاری یا CP ، تیتانیوم α+β و تیتانیوم β در زیست پزشکی استفاده می شوند که تیتانیوم CP و آلیاژ Ti-۶Al-۴V اولین مواد تیتانیومی در کاربردهای زیست پزشکی و دارای بیشترین مصرف هستند. به دلیل تردید در مورد مشکلات سمیت دراز مدت ناشی از وانادیم، آلیاژهای α+β در اواخر قرن بیستم و تعدادی از آلیاژ های تیتانیوم β در دهه آخر قرن بیستم توسعه یافتند. دلیل عمده آن استحکام خستگی بالاتر و مدول الاستیسیته کمتر نسبت به آلیاژهای تیتانیوم α+β بود. این دو خاصیت برای ایمپلنت های اتصال مفصل ران کاربرد دارد. مزیت دیگر در مورد ساخت تیتانیوم β است. قطعات ریخته گری دقیق شده از آلیاژ های β که به سختی پایدار شده اند، خواص تقریبا یکسانی با محصولات کار شده دارند. درصد ترکیبات فلزی آمالگام، آمالگام یا پرکننده دندان، از حدود دو قرن پیش برای ترمیم دندان مورد استفاده قرار می گیرد و با توجه به تحولات چشمگیر در عرصه پزشکی طی دهه اخیر از مهم ترین و پر کاربرد ترین مواد مورد توجه محققان و دندانپزشکان است. اکنون آلیاژ های جدید با خواص بهتر برای آمالگام به بازار وارد شده است. آمالگام از ترکیب آلیاژ آمالگام با جیوه به دست می آید. خود آلیاژ آمالگام از فلزات پودر نقره، قلع، مس و مقدار محدودی پلاتین، طلا و یا پالادیوم تشکیل شده اما مهم ترین فلزات آن، پودر نقره و قلع هستند. مقدار فلزات در آمالگام به شرحی است که در ادامه آمده: پودر نقره: حدود حدود هفتاد تا هفتاد و سه درصد، قلع: حدود بیست و پنج تا بیست و هفت درصد، مس، ۲ تا سه درصد، روی، مقدار بسیار کم، فلزات گران قیمت (پلاتین، طلا و پالادیوم): بسیار جزئی است. پودر نقره و قلع به صورت ترکیبی در آلیاژ آمالگام وجود دارند. نسبت ترکیب دو فلز، فاز گاما نامیده می شود. آلیاژ حاصل در ترکیب با جیوه مقاوم ترین نوع آمالگام را ایجاد می کند. هر چقدر میزان پودر نقره بیشتر باشد، آمالگام، استحکام بیشتری دارد و در حین سختی انبساط بیشتری پیدا می کند و اگر قلع آن بیش از حد باشد استحکام کاهش می یابد و انقباض مختصر مشاهده می شود. همچنین مس باعث سختی و استحکام بیشتر آمالگام و انبساط جزئی می شود. ضمن این که مقدار بسیار کمی روی، برای جلوگیری از سیاه شدن آمالگام در اثر اکسیداسیون لازم است. فلزات گران قیمت نیز تاثیر چندانی بر روی خواص فیزیکی و مکانیکی آمالگام ندارند. برای تسریع در ملغمه شدن مخلوط کردن چند فلز، بعضی آلیاژ ها نیز دارای سه درصد جیوه هستند. اگر آلیاژ آمالگام دور از حرارت نگهداری شود می توان به مدت طولانی بدون تغییر در خواص، آن را نگهداری کرد.

اکنون، بیش از پنجاه نوع آلیاژ با استاندارد های بین المللی در بازار موجود است. تنها تفاوت بین آمالگام ها اندازه و شکل ذرات آن است و خواص فیزیکی آن ها تقریبا مشابه است. البته ذرات پودر ممکن است براده یا کروی و بسیار ریز باشد اما اخیرا مصرف آلیاژ هایی با ذرات بسیار ریز بیشتر مورد توجه هستند زیرا زمان سخت شدن آن ها کوتاه تر و استحکام اولیه شان بیشتر است. همچنین آمالگام تهیه شده از این نوع آلیاژ ها با دیواره های حفره دندانی، انطباق بهتری دارند، پرداخت آن ها آسان تر است و سطح صاف تری ایجاد می کنند. امروزه آلیاژ های جدید دارای ذرات کروی با ابعاد مختلف، به دندانپزشکان عرضه می شود. این نوع آلیاژ آسان تر با جیوه مخلوط شده و به دلیل سیال بودن بیشتر هنگام تراکم احتیاج به فشار زیاد ندارد و سطح پرشده آن نیز یکنواخت است. کاربرد نانو ذرات طلا در پزشکی، اگر چه طلا، اکنون بیشتر مفهوم زینتی پیدا کرده و بازار آن اعم از زیورآلات، سکه و… هر روزه مورد توجه است، اما از این فلز به عنوان یک ماده ترمیمی نیز استفاده می شود. از آن جا که طلای خالص نسبتا نرم است بنابراین استفاده از آن محدود به قسمت هایی است که در معرض بارگذاری یا فشار بسیار بالا نیستند از این رو، آلیاژهای طلا به دلیل بی اثر بودن از نظر شیمیایی آلرژی زا نبودن، مقاومت نسبت به خوردگی و ثبات آن ها برای دندانپزشکی مفیدند. این آلیاژ ها، ویژگی های مکانیکی دارند که از طلای خالص برتر است و افزودن مس در زمینه طلا، استحکام آلیاژ حاصله و ویژگی های مکانیکی آن را بهبود می بخشد. در مجموع از آلیاژهای طلا برای پر کردن، روکش دندان، پل هایی که دندان مصنوعی را به طبیعی وصل می کند و لوازم ارتودنسی استفاده می شود. کاربرد آلومینیوم در پزشکی، اگر چه تنها برخی از فلزات در حوزه سلامت و پزشکی قابلیت دارند. اما آلومینیوم از پرکاربرد ترین فلزات در این حوزه است. این فلز، به دلیل مقاومت و استحکام بالا در برابر خوردگی، زنگ نزن بودن، چگالی پایین، غیر سمی بودن، امکان ماشین کاری بالا و سهولت در بازیافت از جمله فلزاتی است که در صنایع و تجهیزات پزشکی و فضای بیمارستانی قابل استفاده است و جزو فلزات برتر در عرصه بهداشت و سلامت محسوب می شود. کاربرد دیگر آلومینیوم، خاصیت آبکاری آن است که این امر، موجب افزایش مقاومت آن در برابر ساییدگی و خراشیدگی است. بیمارانی که به دیالیز مبتلا هستند و از تجهیزات و امکانات پزشکی در این زمینه استفاده می کنند کسانی که برای عکس برداری از طریق اشعه ایکس به بیمارستان مراجعه می کنند اشخاصی که بارها بر روی تخت های بیمارستانی خوابیده اند، آن هایی که ساعتی را برای معالجه دندان، روی صندلی های مخصوص دندانپزشکی تکیه زده اند و افراد معلولی که از ویلچر و واکر برای جا به جایی بهره مند شده اند، فلز آلومینیوم به نوعی در زندگی آن ها نقش آفرین بوده است، حتی اگر خودشان آگاه نباشند.

کاربرد های اصلی این فلز، در زمینه ساخت انواع تخت بیمارستانی، ساخت انواع یونیت صندلی دندانپزشکی، ساخت انواع ویلچر، واکر و برانکارد، تجهیزات مربوط به دیالیز بیماران کلیوی و عکسبرداری به وسیله اشعه ایکس، بسیار حائز اهمیت است. تجارت پرسود بازیافت فلزات پزشکی، در مجموع، در بسیاری از وسایل و تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی، از فلزات گران بها استفاده می شود که بعد ها برای بازیافت بسیار قابل توجه هستند. از دستگاه ها و مانیتور های کنترل کننده وضعیت بیمار، دستگاه های الکترونیکی در اتاق جراحی و آزمایشگاه که دارای بردهای الکترونیکی با کارکرد پزشکی هستند، می توان طلا و پودر نقره استخراج کرد یا انبر و موچین ممکن است از پلاتین ساخته شده یا با آن آبکاری شده باشند که بازیافت آن ها برای استخراج این فلزات حائز اهمیت است. ابزارهای صنعتی مانند ترموکوپل در تهویه بیمارستان ها، سنسور های اکسیژن یا تشخیص آتش سوزی نیز ممکن است فلزاتی مانند طلا، پلاتین یا پالادیوم داشته باشند و یا فیلم های رادیولوژی و لیتوگرافی که بعضا در انبار های بیمارستان ها باقی مانده اند، دارای پودر نقره هستند. از این رو جمع آوری دستگاه ها و تجهیزات پزشکی مستعمل در محیط های درمانی اعم از بیمارستان ها، آزمایشگاه ها، مطب ها و کلینیک ها و بازیافت آن ها تجارت ارزشمندی در عرصه فلزات پرکاربرد در پزشکی محسوب می شوند. در این قسمت استفاده از پودر پودر نقره در داروسازی را برای شما عزیزان شرح خواهیم داد. آیا از کاربرد پودر نقره در داروسازی و پزشکی چیزی می دانید؟ فلز پودر نقره خاصیت ضد باکتریایی داشته و در صنایع دارویی به صورت فلز و یا ترکیبات آن مورد استفاده قرار می گیرد و از خصوصیات اصلی پودر نقره مقاومت زیاد آن در مقابل حلال های شیمیایی است. از پودر نقره در رنگ آمیزی برخی از محصولات در قنادی ها استفاده می شود، به علاوه از پودر نقره و ترکیبات آن در پزشکی هومئوپاتی استفاده می شود. ترکیبات متعددی از پودر نقره برای معالجه بیماری ها تولید می شود که عبارت از :استات پودر نقره، آلانیتونات پودر نقره، برات پودر نقره، کربنات پودر نقره، کلرید پودر نقره، کرومات پودر نقره، گلیسرولات پودر نقره، کلوئید پودر نقره، یدید پودر نقره، لاکتات پودر نقره، منگنات پودر نقره، نیترات پودر نقره، پروتئین پودر نقره وسولفات یازین پودر نقره می باشد. علاوه برداروهای تولید شده از ترکیبات فوق از فلز پودر نقره در دندان پزشکی برای پر کردن دندان (آمالگام) استفاده می شود که حدود سی و پنج درصد از ترکیب آمالگام را فلز پودر نقره تشکیل می دهد.

همانطوری که اشاره شد ترکیبات پودر نقره مصارف دارویی گوناگونی دارند به عنوان مثال نیترات پودر نقره به عنوان سوزاننده، قابض در زخم های غیر فعال و ورم های چرکی استفاده می شود. از محلول رقیق نیترات پودر نقره در درمان زرد زخم، خارش، میخچه، زگیل و همچنین درمان سوختگی ها استفاده می شود. فلز پودر نقره به علت خاصیت ضد باکتریایی در صنایع دارویی به صورت فلز و یا ترکیبات آن مورد استفاده قرار می گیرد و از خصوصیات مهم آن مقاومت زیاد در برابر حلال های شیمیایی است.از پودر نقره وترکیبات آن در پزشکی هومئوپاتی نوعی دارو درمانی استفاده می شود. استات پودر نقره، آلانیتونات پودر نقره، برات پودر نقره، کربنات پودر نقره، کلریدپودر نقره، کرومات پودر نقره، گلیسرولات پودر نقره، کلریدپودر نقره، یدید پودر نقره، لاکتات پودر نقره، منگنات پودر نقره، نیترات پودر نقره، پروتئین پودر نقره و سولفات پودر نقره برای معالجه بیماری ها کاربرد دارد و در دندانپزشکی برای پرکردن دندان ها استفاده می شود که در حدود سی و پنج درصد از ترکیب آمالگام را فلز پودر نقره تشکیل می دهد. نیترات پودر نقره به عنوان سوزاننده، قابض زخم های غیر فعال، ورم های چرکی و آفت استفاده می شود. از محلول رقیق نیترات پودر نقره در درمان زرد زخم، خارش، میخچه، زگیل و درمان انواع سوختگی ها استفاده می شود.ترکیبات پودر نقره را بندرت برای درمان بیماری های داخلی بکار می رود. هر چند که در قدیم آن را برای درمان صرع و زخم معده بکار می بردند. امروزه کاربرد عمده آن در پزشکی برای باکتری کشی میکروب های بیماری زای خاص است. از این نظر رفتاری مشابه با جیوه دارند، اما سمیت و قدرت آن ها کمتر است. ترکیبات کمپلکس متعددی از پودر نقره را که از غشای مخاطی جذب می شوند بکار می برند که عمدتا برای ضد عفونی گلو مورد استفاده است. محلول بسیار رقیق نیترات پودر نقره برای مدت های مدید در آلمان برای بیماری های احتمالی ناشی از استرپتوکوک غشای مخاطی چشم نوزادان تجویز می شد. نیترات پودر نقره یکی از اجزا پودر پودر نقره فیزان برای درمان برای درمان زخم های سطحی است. از اثر سوزانندگی موضعی نیترات پودر نقره می توان برای تخریب بافت های در حال رشد و تکثیر استفاده کرده یک لایه کلرید پودر نقره و آلبومینات پودر نقره در اثر واکنش با پوست تشکیل می شود که گسترش تاثیرات سوزانندگی را که با حالت گندزدائی و قابض و مانع ترشح همراه است، محدود می کند. سولفادیازین پودر نقره بعنوان یک ترکیب باکتریواستاتیک در درمان بیماری های تهدید کننده و خطرناک بکار می رود.

سل کلوئیدی پودر نقره خواص باکتری کشی مشابهی دارد که به علت فعالیت کم پودر نقره است. آن ها را به شکل محلول های تثبیت شده برای ضد عفونی زخم ها بکار می برند و علت آن این است که سل های کلوئیدی ترکیبات پودر نقره ای هستند که حلالیت اندکی دارند. برای مدت های مدیدی از پودر نقره و آلیاژ های آن بعنوان جایگزین استخوان استفاده می کردند که به طور عمده در جراحی های جمجمه کاربرد داشت. همچنین از سیم های پودر نقره ای در بافت های ارتباطی و از پوشش پودر نقره با خلوص بالا در کاشت استفاده می شد. در این جا نیز خواص و فعالیت های اندک پودر نقره دارای مزیت هستند. به همین دلیل، زمانی مرسوم بود که بر روی زخم ها ورقه های پودر نقره ای یا حتی سکه های پودر نقره می گذاشتند. دندانپزشکی، برای پر کردن دندان از ملقمه پودر نقره قلع استفاده می کنند. بهترین آلیاژ دارای چهل درصد پودر نقره، سی و دو درصد قلع، سی درصد مس، دو درصد روی و سه درصد جیوه است. در ابتدا این آلیاژ را بصورت بلوک های قالب ریزی شده بکار می برند که بعد با دستگاه آن ها را پودر کرده یا با اتمیزه کردن آن، آلیاژ را به ذرات کروی کوچکی تبدیل می کنند. دندانپزشک این آلیاژ پودری را با تقریبا وزن برابری از جیوه مخلوط می کند تا خمیر سفت و محکمی درست کند. این خمیر را بدقت در حفرات دندان فرو می کنند که جیوه مایع به عنوان یک روان کننده عمل می کند. پس از چند ساعت عمل سفت شدن خمیر کامل می شود و با افزایش حجم همراه است. در انواع قدیمی این آلیاژ، فازهای فلزی عمده موجود پیش از شروع سفت شدگی عبارت بودند از: Ag۳Sn، HgSn. در طی سخت شدگی، فاز Ag۳Sn که ترکیب عمده لقمه پودر شده است، با جیوه واکنش می دهد تا یک فاز جامدAg۳Hg۴ و یک فاز بلوری مخلوط Hg – Sn جامد با ترکیب SnSHg را ایجاد کند. چونکه میزان جیوه کافی نیست، واکنش کامل نمی شود و مقداری Ag۳Sn همیشه اضافه می ماند. آلیاژ های پودر نقره دار را در ساخت و کاشت دندان استفاده می کنند. آلیاژ های فلزات گران بها که طلایی رنگ است، دارای مقداری پالادیم و پلاتین و حدود ده الی پانزده درصد پودر نقره است و آلیاژ های سفید رنگ فلزات گران بها که ترکیب عمده آن ها پودر نقره پالادیم است تا شصت و پنج درصد پودر نقره دارند. امیدواریم که تا به اینجای مقاله پودر نقره در داروسازی اطلعات مفیدی را دریافت کرده باشید. در قسمت بعدی نحوه استفاده از پودر نقره در داروسازی را توضیح خواهیم داد.

نحوه استفاده از پودر نقره در داروسازی

در این قسمت از مقاله قصد بررسی تخصصی نحوه استفاده از پودر نقره در داروسازی را داریم. نحوه استفاده از پودر نقره در داروسازی را در ادامه برای شما عزیزان شرح خواهیم داد. نقره یا از معادن نقره به صورت تکی و یا از معادن سرب و روی به عنوان یک عنصر جانبی استخراج می‌شود. نقره از قدیم به خاطر کاربردش در جواهرات و سکه شهرت دارد. اما در حال حاضر کاربردهای نقره بیشتر در بخش صنعت مشاهده می‌شود تا صنعت مد و فش. نقره یک فلز گران بها و کمیاب است که از نظر شیمیایی، یک فلز نجیب به شمار می ‌رود. این فلز در مقابل خوردگی و اکسیداسیون مقاومت خوبی دارد. همچنین در پزشکی به عنوان ماده ‌ای ضدمیکروب و سم ‌زدا شناخته می‌ شود. درخشندگی نقره و بازتابندگی بالای آن باعث شده که نقره از قدیم در ساخت آینه کاربرد زیادی داشته باشد. شاید نقره از معدود فلزاتی باشد که می ‌تواند به پودر، خمیر و خمیر تبدیل بشود. با بقیه فلزات آلیاژ بشود و به صورت ورقه‌ های خیلی نازک تبدیل بشود. به این ترتیب انسان از وقتی به خواص نقره پی برد، به این نتیجه رسید که برای ساخت لوازم مختلف از نقره، بایستی مس یا فلزات دیگری رو به اون اضافه بکند. نقره حتی به عنوان کاتالیزور هم کاربرد دارد. این کاربردها باعث شده است که این فلز جادویی، رقیب بالامنازعی در صنعت و تکنولوژی باشد. از تلفن ‌های همراه گرفته تا صفحات خورشیدی، چیزهایی هستند که نقره در این زمینه‌ ها کاربرد دارد. تاریخچه نقره، شواهد موجود در اطراف برخی از معادن ترکیه و یونان ثابت می‌کند که استخراج نقره در حدود سه هزار سال قبل از میلاد انجام می ‌شده است. تصفیه نقره نیز در تاریخ بشری، سابقه زیادی دارد. کلدانیان قرن شش تا اوایل قرن هفتم قبل از میلاد، اولین کسانی بودند که نقره را با روش کوپلاسیون تصفیه کردند. در این روش، برای این که نقره خالص رو استخراج کنند، نقره را به همراه سرب یا مس ذوب می‌ کنند. سرب و مس این ویژگی را دارند که ناخالصی ‌های نقره را به همراه خودشان اکسید می ‌کنند و چیزی که باقی می‌ماند، نقره خالص است. با ظهور امپراطوری یونان، استخراج نقره از منطقه لوریوم ششصد سال قبل از میلاد شروع شد. بعد ها در قرون وسطی، معادن آلمان از منابع اصلی استخراج نقره در اروپا بود. همچنین در دیگر مناطق جهان مثل آمریکای لاتین (مرکزی) استخراج نقره توسط امپراطوری‌ های محلی انجام می‌ شد. امروزه کشور های بولیوی، پرو و مکزیک به استخراج نقره ادامه می ‌دهند. بزرگ‌ت رین کشورهای تولیدکننده نقره در جهان، بیشترین میزان نقره جهان از معادن آمریکای لاتین و آمریکای جنوبی استخراج می‌شود.

بر اساس آمارهای سال ۲۰۱۶، کشور مکزیک با پنج هزار ششصد تن، بیشترین میزان استخراج نقره را در جهان به خود اختصاص داده است. این میزان، بیست و یک درصد تولید کل جهان به شمار می ‌رود. به عبارت دیگر مکزیک به تنهایی یک پنجم نقره جهان را تولید می ‌کند. اختراع سکه و ایجاد اقتصاد پولی، شواهد باستان‌ شناسی نشان می‌ دهد که از پنج هزار سال پیش به این طرف، انسان نقره را از رسوبات طبیعی سولفید نقره استخراج کرده است. جالب اینکه انسان به محض استخراج نقره، آن را برای ساخت سکه به کار برده است. این سکه‌ های نقره‌ ای پایه‌ های اقتصاد تمدن‌های اطراف دریای مدیترانه رو شکل داد. به خاطر نرم بودن و چکش‌خوار بودن نقره، این فلز به تدریج نقره در ساخت ظروف دربار امپراطوری ‌ها و پادشاهی ‌های مورد استفاده قرار گرفت. و به این ترتیب اسباب فخرفروشی و طبقاتی شدن جامعه در تمدن ‌های مختلف ایجاد شد. به طور سنتی، نقره به همراه طلا در ساخت سکه مورد استفاده قرار می ‌گیرد. نقره به دلیل کمیاب و ارزشمند بودن، عنصر بسیار مناسبی برای حفظ ارزش ثروت و سرمایه است. در گذشته مردم ارزش اموال خود را با سکه‌های نقره حفظ می ‌کردند. اما امروز سرمایه‌گذاری روی شمش نقره بهترین راه ممکن است. بر خلاف گذشته، امروز دولت ‌های مختلف به جای ضرب سکه از نقره و طلا از فلزاتی ارزان ‌‌تر مانند نیکل و مس استفاده می‌ کنند. نقره و عکاسی، تا زمانی که عکاسی به عصر دیجیتال نرسیده بود، نقره عضو پایه ثابت عکاسی آنالوگ بود. عکاسی آنالوگ به شدت به حساسیت هالید های نقره موجود در فیلم به نور وابسته بود. مکانیسم فیلم عکاسی به این ترتیب بود که کریستال ‌های هالید نقره در معرض نور تغییر می ‌کرد و یک تصویر مخفی روی نوار فیلم ایجاد می‌کرد. در اوایل قرن هیجدهم یوهان هاینریش، فیزیک دان آلمانی پی برد که خمیر گچ و نیترات نقره وقتی در معرض نور قرار می ‌گیرد، سیاه می‌ شود این کشف باعث شد که هاینریش، استنسیل را برای ایجاد تصاویر سیاه اختراع بکند. این اختراع مقدمه ‌ای برای ظهور عکاسی بود. چرا که مشخص شد نیترات نقره به نور حساس هست. وقتی که فوتون ای نور به بار الکتریکی منفی نیترات برخورد می‌کند، الکترون‌هایش آزاد شده و با یون های مثبت نقره ترکیب می ‌شود. در نتیجه فلز نقره خنثی شده و سطح ماده تیره می ‌شود.

کاربردهای نقره در الکترونیک، نقره قوی ‌ترین رسانای حرارتی و الکتریکی در میان تمامی فلزات جدول تناوبی هست. به همین خاطر در در سیم ‌های هادی دستگاه ‌های الکتریکی کاربرد زیادی داره. برای این که نقره در صنعت به کار برود، باید از نوع خالص آن استفاده کرد. این در حالی است که نقره در صنعت مد و فشن بایستی به صورت استرلینگ به کار برود. یکی از ترکیبات نقره که کمک زیادی به صنعت می ‌کند، خمیر نقره است. خمیر نقره از حل شدن نقره خالص در اسید نیتریک به دست می ‌آید. خمیره نقره علاوه بر خاصیت ضدیخ در صنعت اتومبیل ‌سازی، می ‌تواند در ساخت برد های الکتریکی و خازن‌های سرامیکی نقش مهمی داشته باشد. از کاربرد های مهم خمیر نقره استفاده از آن در سلول ‌های خورشیدی فتوولتائیک است. به غیر از تجهیزات مهم الکتریکی، نقره در لوازم خانگی نیز کاربرد وسیعی دارد. در تلویزیون ‌های ‏پلاسما، الکترود های نقره باعث ایجاد تصاویری با کیفیت بالاتر می ‌شود. به این ترتیب که دیود های ساطع‌کننده نور با استفاده از الکترود های نقره باعث تولید نور با مصرف کم می ‌شود. همچنین نقره در در ساخت دی وی دی و سی دی نیز کاربرد فراوان دارد. لایه نازک روی این نوارهای عصر مدرن از نقره ساخته می ‌شود. اخیرا نقره در صنعت باتری‌ سازی کاربرد فراوانی پیدا کرده است. چنانکه به تدریج این باتری ‌های جایگزین بسیار مناسبی برای باتری ‌های لیتیومی به شمار می ‌روند. کاربرد نقره در تکنولوژی ‌های جدید به قدری جا باز کرده است که می‌ توان گفت نقره چشم ‌انداز جدیدی را در آینده حیات صنعتی بشر ایجاد کرده است. نقره و صنعت چاپ، از دیگر کاربرد های نقره در صنعت چاپ، استفاده از آن به صورت نانو نقره است. در این حالت اندازه ذرات نقره یک تا صد نانومتر است. معمولا دستگاه‌ های چاپگر با استفاده از جوهرهای رسانای نانو نقره کار می ‌کنند. در این تکنولوژی، الکترود های موجود در یک خازن، بارها و بارها شارژ و دوباره تخلیه می‌ شود. علاوه بر چاپگر، نقره به طور گسترده ‌ای در ساخت تگ ‌های RFID مورد استفاده قرار می ‌گیرد. این سیستم، برای مدیریت موجود به کار می‌ رود و بر اساس ارتباط رادیویی طراحی شده است. معمولا هر تگ حاوی ده میلی گرم نقره است. با افزایش تقاضا برای این سیستم، مسلما مقادیر زیادی از نقره جهان به سمت این فناوری حرکت خواهد کرد.

کاربردهای نقره در انرژی، همانطور که قبلا گفته شد، خمیر نقره در ساخت صفحات خورشیدی به کار می ‌رود. به این ترتیب که زمانی که نور خورشید بر لایه نیمه هادی سلول تاثیر می ‌گذارد، خمیر نقره‌ جریان الکتریکی را به سرعت هدایت می ‌کند. نقره در صنعت هسته‌ای و تولید انرژی هسته ‌ای نیز به کار می‌رود. این فلز برای جذب نوترون‌ها و کند شدن سرعت شکافت هسته ‌ای در راکتورهای استفاده می ‌شود. کاربرد های نقره در لحیم‌ کاری سخت و نرم، نقره معمولا استحکام کششی بالایی دارد و در صنایع استراتژیک از آن برای اتصال دو قطعه فلزی استفاده می ‌شود. لحیم کاری سخت در دمای بالای ششصد درجه سانتی گراد انجام می‌ شود. در حالی که لحیم کاری نرم در دمای زیر ششصد درجه سانتی گراد از قراضه نقره می‌توان در لحیم کاری سخت و نرم استفاده کرد. چرا که این فرایند نیاز به نقره خالص ندارد. معمولا در اتصال لوله‌ های آب، از قراضه نقره استفاده می ‌کنند. دلیل این امر خاصیت ضد باکتریایی و ضد سمی نقره است. کاربرد های نقره در تولید مواد شیمیایی، در صنعت شیمیایی، از نقره به عنوان کاتالیزور افزایش ‌دهنده سرعت واکنش‌ ها در تولید اتیلن اکسید و فرمالدئید استفاده می ‌شود. از اتیلن اکسید برای تولید پلاستیک ‌های انعطاف ‌پذیر مثل پلی استر استفاده می ‌شود. از فرمالدئید نیز برای ساختن رزین‌ های جامد و به عنوان یک پوشش محافظ استفاده می ‌شود. کاربردهای نقره در پزشکی، یون ‌های نقره با جذب اکسیژن هوا، در حکم یک کاتالیزور باعث نابودی باکتری ‌های می ‌شوند. این خاصیت نقره از هزاران سال به این طرف شناخته شده است. چنانکه تا قبل از رواج آنتی بیوتیک‌ ها، از فویل نقره برای قرار دادن در اطراف زخم و جلوگیری از عفونت استفاده می‌ شد. نقره همچنین در قطره چشم و به عنوان ضد عفونی‌کننده استفاده می ‌شود. معمولا افرادی که میزان نقره در بدن آن ها بیش از حد طبیعی باشد، دچار سرگیجه می ‌شود. چنین افرادی به محض این که در معرض آفتاب قرار می ‌گیرند، پوستشان به خاکستری یا آبی متمایل می ‌شود. این موضوع باعث شده است تا پزشکان در مورد مصرف بیش از اندازه مکمل غذایی نقره کلوئیدی هشدار بدهند. به خاطر خاصیت ضد میکروبی نقره، سطح خارجی تجهیزات جراجی و محتوای پانسمان زخم و پماد زخم را آغشته به نقره می ‌کنند. از پماد سیلور سولفادیازین یا فلامکسین برای سوختگی استفاده می‌ شود. چرا که هم باعث از بین بردن باکتری ‌ها می ‌شود و هم به رشد مجدد پوست کمک می ‌کند. به خاطر خاصیت ترمیم ‌کنندگی نقره، از این فلز در عفونت ‌های استخوانی و بازسازی بافت آسیب ‌دیده استفاده می ‌کنند.

از نقره در درمان زگیل و میخچه به شکل مداد سوزاننده استفاده می ‌شود. ترکیب نیترات نقره موجود در این دارو باعث از بین رفتن زگیل و میخچه می ‌شود. در ارولوژی از نقره برای جلوگیری از عفونت ‌های مجاری ادراری استفاده می‌ شود. در برخی از کشورهای دنیا در بخش رادیولوژی از هالیدهای نقره در فیلم‌ های معمولی استفاده می ‌کنند. یکی از عجیب ‌ترین کاربرد های نقره در پزشکی، استفاده از آن برای ترک سیگار است. به این ترتیب که نقره را در اسپری ‌هایی به کار برده ‌اند که به ترک سیگار کمک می‌ کند. این ترکیب برای نخستین بار در دهه هفتاد میلادی وارد بازار شد. کاربرد دیگر نقره در حوزه پزشکی، استفاده از آن در ساخت ماسک ‌های جراجی است. این ماسک‌ ها توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا مورد تائید قرار گرفته ‌اند. در ساختار این ماسک‌ ها ترکیبی از یون ‌های مس و نقره به کار رفته است که خاصیتی آنتی باکتریال و ضد بو دارد. نقره و ساخت آینه و شیشه، نقره صیقلی، انعکاس ‌دهنده قوی نور است. تکنولوژی ساخت آینه با لایه نازکی از نقره از قرن نوزدهم ابداع شد. امروزه در ساخت آینه از فلزات دیگر مانند آلومینیوم نیز استفاده می ‌کنند. در حال حاضر در ساخت شیشه ‌های ضد نور که در ساختمان ‌های مورد استفاده قرار می ‌گیرد از لایه نقره استفاده می ‌شود. این شیشه‌ها مانع از ورود نور خورشید به داخل ساختمان شده و فضای داخلی ساختمان را خنک نگه می ‌دارد. در صنعت فضایی نیز دقیقا از همین خاصیت نقره برای محافظت از سفینه‌ های فضایی در مقابل نور خورشید بهره می ‌برند. برای نخستین بار سازمان هوا فضای ایالات متحده آمریکا (ناسا) از یون‌ های نقره به جای کلر برای تصفیه کردن آب در فضاپیمای آپولو استفاده کرد. بعد ها روسیه نیز از این تکنولوژی در ایستگاه فضایی خود استفاده کرد. نقره و موتورهای صنعتی، نقطه ذوب نقره بسیار بالاست. بنابراین می ‌تواند دمای بالای موتور های را تحمل بکند. معمولا قوی ‌ترین بلبرینگ ‌ها از فولاد ساخته می ‌شوند. اما برای تقویت فولاد در مقابل حرارت، با یک لایه نقره، آبکاری می ‌شود. از طرف دیگر، نقره به خاطر جذب بالای اکسیژن محیط، به عنوان یک کاتالیز در فیلترهای موتورهای دیزلی استفاده می ‌شود. در صنعت هوایی، موتور جت هواپیما ها و موتور هلیکوپترها به شدت وابسته به نقره هستند. موتور های جت و هلیکوپتر در دمای بالا به بلبرینگ ‌های قوی ‌تری نیاز دارند. بنابراین در ساختار بلبرینگ از نقره استفاده می‌ کنند تا در مقابل دمای بالا دوام و مقاومت بالایی داشته باشد.

همچنین نقره می‌ تواند اصطکاک یاتاقان‌ها را کاهش می ‌دهد. این کاربرد در مراحل آزمایشگاهی هست و احتمالا در آینده شاهد جایگزینی نقره به جای پلاتین باشیم. امروزه هر اتومبیل و کامیونی که ساخته می ‌شود، چندین قطعه الکترونیکی دارد که عملکرد موتور و ناوبری را تنظیم می ‌کند. برد های الکتریکی اتومبیل دقیقا مثل تلفن‌‌ های همراه و کامپیوتر های شخصی کار می ‌کنند. گذشته از آن صد ها سوئیچ در ساختمان خودرو مورد استفاده قرار می‌ گیرد. در ساختمان تمامی این برد ها به خاطر رسانای حرارتی و الکتریکی بالا، قطعا از فلز نقره استفاده می‌ شود. بر اساس آمار های موسسه نقره هر ساله بیش از سی و شش میلیون اونس نقره در صنعت اتومبیل‌سازی استفاده می ‌شود. در این صنعت از نقره برای اتصالات، تنظیم صندلی ‌های برقی، باز و بسته کردن پنجره‌ های برقی، سوئیچ، ایمنی خودرو و بافت شیشه جهت ذوب یخ استفاده می ‌کنند. کاربرد نقره در ضدعفونی کردن آب، نقره در اندازه نانو بر تنفس، تولید مثل و متابولیسم موجودات زنده تاثیر زیادی دارد. ذرات نقره در اندازه نانو توانایی از بین بردن ششصد و پنجاه نوع باکتری را در ظرف مدت بسیار کم دارد. این خاصیت باعث شده است تا بشر از هزاران سال قبل از ظروف نقره ‌ای برای خوردن آب و غذا استفاده کند. به اعتقاد قدیمی ‌ها، ظرف نقره باعث مشخص شدن مواد فاسد و سمی داخل مایعات و غذا می ‌شود. امروز در صنعت آب و فاضلاب، از نقره در دستگاه‌ های تصفیه آب و برای از بین بردن میکروب ‌ها استفاده می ‌شود. نانو ذرات نقره به غیر از خاصیت ضدمیکروبی دارای خاصیت کاتالیستی نیز می ‌باشد. به همین خاطر نقره در حوزه تصفیه آب و گندزدایی بسیار مورد توجه است. مکانیسم عمل نقره در گندزدایی آب به این صورت است که یون نقره با جذب اکسیژن، سیستم تنفسی میکرو ارگانیسم ‌ها از بین برده و باعث نابودی میکروب‌ ها و باکتری ‌ها می ‌شود. امروزه حتی از ترکیبت یون ‌های نقره و مس به عنوان جایگزینی برای کلر جهت ضدعفونی آب استخرها و مخازن استفاده می ‌شود. خاصیت ضد میکروبی نقره باعث شده است که از پوشش نانو نقره بر روی بسته ‌های غذایی و یخچال استفاده شود. سایر کاربردهای نقره، امروز کاربردهای بسیار متنوعی برای نقره کشف شده و در حال گسترش است. در زیر به مثال ‌های مختلفی از کاربرد نقره اشاره می‌ شود. نقره در دندانپزشکی در ترکیب آمالگام جهت پر کردن حفره‌ های دندان استفاده می ‌شود. در صنعت موسیقی، از نقره در ساختار ساز فلوت استفاده می‌ کنند.

در صنایع چوبی، نقره جایگزینی مناسب برای آرسنات مس است. از آرسنات مس برای نگهداری چوب استفاده می ‌شود. در صنایع نفتی، از مایعاتی بر پایه نقره جهت پاکسازی مواد زائد نفتی بهره می ‌برند. در صنعت پوشاک، پارچه‌هایی آغشته به نقره ساخته می ‌شود که در دمای پائین زمستان باعث گرم ماندن دست ‌های می ‌شود. در حال حاضر فلز در پزشکی کاربردهای مهم زیادی دارد. برای مثال بسیاری از دارو ها با استفاده از ترکیبات فلزی ساخته می شوند و همچنین از فلزات برای ساخت تجهیزات پزشکی یا وسایلی که در سلامتی انسان موثر هستند مانند ایمپلنت استفاده می شود. با توجه به اهمیت استفاده از فلزات در دستگاه های پزشکی،, این دستگاه ها باید به شکلی طراحی شوند که در همه حال دقت لازم را داشته باشند. زیرا در صورت بروز هر گونه اشتباهی ممکن است عواقب جبران ناپذیری در پی داشته باشد. درواقع تمام ابزارهای که با بدن انسان در تماس هستند یا در آن کاشته می شوند باید عملکرد بی عیب و نقصی داشته باشند. در گذشته از فولاد در زمینه پزشکی استفاده های زیادی می شد. به ویژه فولاد زنگ نزن که کاربردهای گسترده ای در دنیای پزشکی دارد. در ادامه با ویژگی ها و انواع فلزات در پزشکی آشنا خواهید شد. تاریخچه فلز در پزشکی، تاریخچه استفاده از فلزات در پزشکی قدمت زیادی دارد. در زیر می توانید برخی از کاربردهای فلزات در صنعت پزشکی را بر اساس شواهد تاریخی مشاهده کنید .تاریخچه استفاده از فلزات در پزشکی به حدود دو هزار و پانصد هزار سال قبل از میلاد برمی گردد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد در این زمان از طلا در چین باستان برای درمان بیماری هایی مانند اختلالات استخوانی، بیماری پوستی سرخک و آبله استفاده می کردند. از هفت هزار سال پیش که سیستم پزشکی آیورودا هند تاسیس شد،, در روش های درمانی این سیستم از فلزاتی مانند مس و طلا و سرب و جیوه استفاده شده است. همچنین مصری ها از سه هزار و پانصد هزار سال قبل از فلزاتی مانند مس برای درمان التهاب و آهن برای درمان کم خونی استفاده می کردند. کاربرد فلزات در داروسازی و نانو فناوری، همانطور که اشاره کردیم علاوه بر ساخت تجهیزات پزشکی و کاشت هایی که با اهداف درمانی در بدن انسان کار گذاشته می شوند از آلیاژ های فلزی جهت ساخت ترکیبات دارویی مختلف هم استفاده می شود. در ادامه توسط کارشناسان نرمال لابو می توانید با برخی از کاربرد های فلز در پزشکی و فلزاتی که برای ساخت داروها کاربرد زیادی دارند آشنا شوید.

آهن، آهن یکی از مواد معدنی است که امکان مصرف آن به عنوان مکمل غذایی وجود دارد. در صورتی که مقدار آهن دریافتی فرد از مواد غذایی کافی نباشد برای معالجه یا پیشگیری از کم خونی از آهن استفاده می شود. در این حالت آهن به بدن کمک می کند گلبول قرمز تولید کند. از آهن برای درمان فشار خون،, جهت بالا بردن غلظت فسفات در بدن و انجام درمان های فتودینامیک استفاده می شود. (جهت مطالعه بیشتر به آهن چیست مراجعه نمایید) طلا، داروهایی که با استفاده از طلا ساخته می شوند برای درمان بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید،, آسم،, درمان سرطان،, مالاریا و عفونت های باکتریایی مورد استفاده قرار می گیرند. نقره، نقره هم در صنعت پزشکی کاربرد های گسترده ای دارد مانند درمان انواع امراض پوستی،, عفونت های میکروبی،, عفونت های انگلی و… . مس، این نوع فلز هم برای تصویر برداری،, درمان سرطان (فتودینامیک) و پرتو درمانی مناسب است. پلاتین، از پلاتین برای ساخت طیف وسیعی از تجهیزات پزشکی مانند انواع کاشت ها استفاده می شود. اما از جمله کاربردهای آن در داروسازی و نانو فناوری می توانیم به درمان تومور،, درمان فتو دینامیک یا همان پیشگیری یا درمان سرطان و انواع عفونت های میکروبی یا ویروسی اشاره کنیم. منیزیم، از این فلز برای تولید انواع ملین ها، داروهای مخصوص پرکاری غده ها و داروهای ضد اسید استفاده می شود. کبالت، از کبالت نیز مانند مس برای ساخت عوامل تصویر برداری،, تولید ویتامین ب دوازده و درمان فتو دینامیک استفاده می شود کروم : از این فلز در پزشکی جهت تولید داروهای ضد دیابت و عوامل تصویربرداری استفاده می شود. جیوه، از این فلز برای ساخت داروهایی برای زخم معده،, عفونت و نارسایی های قلبی استفاده می شود. آلومینیوم، این فلز کاربردهای بسیار گسترده ای در پزشکی دارد. برای مثال از آلومینیوم برای ساخت وسایل مربوط به بیمارانی که نیاز به دیالیز دارند،, ساخت تجهیزاتی مانند ویلچر و تخت های بیمارستانی و عکسبرداری از طریق اشعه ایکس استفاده می شود. ترکیب آلی فلزی در محیط زیست، از ترکیبات آلی فلزی در محیط زیست استفاده های گسترده ای می شود. برای مثال می توان از این ترکیبات برای بررسی واکنش های شیمیایی صنعتی،, استفاده به عنوان کاتالیزور برای بالا بردن سرعت واکنش ها و ساخت بسیاری از داروها استفاده کرد. کاربرد تیتانیوم و ایمپلنت فلزی، تیتانیوم که در مقایسه با فولاد زنگ نزن خیلی وقت نیست به عنوان کاشت در علم پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد،, در عین حال که مانند فولاد مقاومت بالایی دارد حدود پنجاه درصد سبکتر از فولاد است که این موضوع باعث می شود برای استفاده به عنوان ایمپلنت جراحی ایده آل باشد.

در اواسط قرن بیستم استفاده از تیتانیوم به عنوان ایمپلنت بسیار محبوب شده بود. رایج ترین شکل های تیتانیوم از ترکیب آلومینیوم و واندیوم یا آلومینیوم و نوبیدیم ساخته می شود که اغلب برای ساخت میله ها و گیره های ستون فقرات به کار می روند. کاربرد تیتانیوم در پزشکی و ایمپلنت دندانی، از آن جایی که تیتانیوم یکی از فلزهای سازگار با بدن است و مقاومت خوبی در مقابل خوردگی از خود نشان می دهد می توان از آن برای کاشت دندان استفاده کرد. ایمپلنت های دندانی حتی از دندان های طبیعی انسان هم مستحکم تر هستند. همچنین اگر قصد ندارید برای عصب کشی و روکش دندان هزینه کنید می توانید به راحتی و با هزینه ای مقرون به صرفه از ایمپلنت استفاده کنید. کاربرد این فلز در پزشکی به این شکل است که ایمپلنت های ساخته شده از جنس تیتانیوم به شکل یعنی زیر لثه قرار می گیرند و به استخوان فک می چسبند. کاربرد فلز در ماشین آلات داروسازی، ضوابط نظارتی دقیقی بر صنعت داروسازی اعمال می شود. به همین دلیل هم اغلب آلیاژهایی با کاربردهای بالا که حاوی کروم،, نیکل و مولبیدن هستند به صورت گسترده در ساخت ماشین آلات داروسازی استفاده می شوند. برای مثال از فولاد ضد زنگ یا استنلس استیل برای ساخت مخازن،, مخازن تحت فشار، لوله های فشار و همچنین ساخت قطعات پیچیده تری مانند کاشت های ارتوپدی و سوزن های زیر پوستی استفاده می شود. پرکاربردترین فلز در پزشکی، پرکاربردترین نوع فلزی که در پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد فولاد زنگ نزن یا استنلس استیل است. در ادامه می توانید با کاربردها و ویژگی های این فلز در صنعت پزشکی آشنا شوید. استیل استنلس یا فولاد زنگ نزن، ویژگی مقاومت بالا در برابر خوردگی و کربن کم به کار رفته در ترکیب استنلس استیل باعث شده است که فولاد ضد زنگ تبدیل به جذاب ترین فلز در صنعت پزشکی شود. در صورت استفاده از این نوع فلز می توانید مطمئن باشید که بدن با هیچ یک از کاشت ها واکنش تهاجمی نشان نخواهد داد. در زیر می توانید برخی از موارد استفاده از این نوع فلز در پزشکی را مشاهده کنید . تثبیت استخوان ها، کاشت های ارتوپدی، دریچه های قلب مصنوعی، ساخت صفحه یا پروتز، ساخت لوله های فولادی ضد زنگ، ساخت ظروف مخصوص مواد شیمیایی، سوند، سرنگ و سوزن طبی است. امیدواریم که تا به اینجا مطالب ارائه شده توسط کارشناسان نرمال لابو برای شما عزیزان مفید بوده باشد.

سخن پایانی

نقره به عنوان یک فلز براق و سفید رنگ، یکی از فلزات گرانبها به شمار می رود و بیشترین کاربرد آن ناشی از قابلیت های آن از جمله رسانایی بالا، جلاپذیری، شکل پذیری و نرم و چکش خوار بودن آن می‌باشد. بیشترین مصرف نقره در سال های اخیر در صنعت و ساخت جواهرات و لوازم تزئینی بوده است. نقره دارای درخشندگی استثنایی است. قدرت انعکاس نور پودر نقره بسیار بالا است و از این رو، از آن در ساخت آینه، میکروسکوپ، تلسکوپ و سلول های خورشیدی استفاده می شود. نقره پرداخت شده، نود و پنج درصد شعاع های قابل رویت نور را بازتاب می کند. هر درصدی از نقره را می توان با طلا و با نیکل ترکیب کرد که حاصل آن یک آلیاژ سفید رنگ است. نقره با تمام فلزات نجیب مانند پالادیوم، پلاتینیوم، نیکل، مس و طلا ترکیب می‌شود. پوشش نوری یک یا چند لایه نازک از مواد رسوب بر نوری مانند یک لنز یا آینه است که باعث تغییر در بازتاب و انعکاس نور می شود. یک نوع پوشش نوری، پوشش آنتی رفلکس است که باعث کاهش بازتاب های ناخواسته از سطوح و اغلب در عینک و لنزهای عکاسی استفاده می شود. پوشش های اپتیکی ساده، لایه های نازکی از فلزاتی مانند آلومینیوم هستند که بر روی شیشه رسوب می شوند تا سطح آینه ای ایجاد کنند که نقره اندود کردن نام دارد. آلومینیوم ارزانترین و رایج ترین پوشش مورد استفاده برای این منظور است و در طیف مرئی دارای انعکاسی حدود هشتاد و هشت درصد الی نود و دو درصد است. پس از آلومینیوم می توان از نقره استفاده کرد که دارای انعکاسی بین نود و پنج الی نود و نه درصد است که طیف فروسرخ را نیز در بر می ‌گیرد، اما در طیف نور آبی و فرابنفش به کمتر از نود درصد می رسد. گران ترین فلز پوششی طلا با بهترین انعکاس نود و هشت الی نود و نه درصد در نور فروسرخ است، اما در طول موج کمتر از پانصد و پنجاه نانومتر انعکاس محدودتری دارد که این امر باعث ایجاد رنگ طلایی می شود. با کنترل ضخامت و دانسیته پوشش های فلزی می توان انعکاس آنها را کاهش و عبور نور از آنها را افزایش داد. کاربرد پودر نقره در صنایع بسیار زیاد است و این ماده شیمیایی به خوبی توانسته است به صاحبان صنایع کمک کند. با پوشاندن شیشه با لایه ای از آلومینیوم یا جیوه آینه های معمولی تولید می شود، اما برای ساخت آینه هایی با قدرت انعکاس بالا معمولاً لایه ای از نقره در پشت آن ها استفاده می شود. اکسیژن به نقره آسیبی وارد نمی‌کند. به علاوه، نقره در برابر تکثر محلول های نمکی مقاوم است. حمام های نقره کاری شامل سیانید نقره، کربنات پتاسیم، سیانید پتاسیم یا سیانید سدیم هستندو دقت داشته باشید پوشش های نقره که در حمام های سیانید تولید می شوند کدر رنگ هستند و باید هنگام پوشش کاری آن ها را برش داد. جلاکاری علاوه بر افزایش قیمت باعث از بین رفتن فلز نقره نیز می شود. در حال حاضر، حمام های نقره حاوی مواد افزودنی مختلف سبب ایجاد لایه های براق هستند. رنگ پوشش های حاوی کروم شبیه به نقره و سفید مایل به آبی هستند. قدرت انعکاس سطح کروم کاملا صیقل داده شده شصت و پنج درصد است در حالی که این میزان برای نقره چیزی حدود هشتاد و هشت درصد است.