نرمال لابو: مرکز فروش بافرهای آزمایشگاهی، تیترازول

خرید بافر آزمایشگاهی، خرید تیترازول

تجهیزات آزمایشگاهی یکی از بزرگترین و شگفت انگیز ترین دنیا های دانشمندان و کیمیاگران می باشد. در این صفحه قصد داریم به شما اطلاعات تکمیلی در مورد بافر آزمایشگاهی را به عرض شما برسانیم. لازم به ذکر است که بافر، در شیمی، محلولی است که معمولا حاوی اسید و باز یا نمک است که تمایل به حفظ غلظت یون هیدروژن ثابت دارد. یون ها اتم ها یا مولکول هایی هستند که یک یا چند الکترون را از دست داده یا به دست آورده اند. نمونه ای از بافر معمولی محلول اسید استیک (CH۳COOH) و استات سدیم است. در محلول آب، استات سدیم به طور کامل به یون های سدیم (Na+) و استات (CH۳COO-) تجزیه می شود. البته لازم به ذکر است که شیمی، علمی است که به خواص، ترکیب و ساختار مواد (که به عنوان عناصر و ترکیبات تعریف می‌شوند)، دگرگونی‌هایی که در آن ها متحمل می‌شوند و انرژی آزاد یا جذب شده در طی این فرآیندها می‌پردازد. هر ماده ای، چه به طور طبیعی و چه به طور مصنوعی تولید شده باشد، از یک یا چند نوع از صدها گونه اتم تشکیل شده است که به عنوان عناصر شناخته شده اند. اگرچه این اتم‌ها به نوبه خود از ذرات بنیادی بیشتری تشکیل شده‌اند، اما بلوک‌های اساسی سازنده مواد شیمیایی هستند. برای مثال، هیچ مقدار اکسیژن، جیوه یا طلا کوچکتر از یک اتم آن ماده وجود ندارد. بنابراین، شیمی نه به حوزه زیر اتمی، بلکه به خواص اتم ها و قوانین حاکم بر ترکیب آن ها و چگونگی استفاده از دانش این ویژگی ها برای دستیابی به اهداف خاص می پردازد. چالش بزرگ در شیمی، ایجاد توضیحی منسجم از رفتار پیچیده مواد، چرایی ظاهر شدن آن ها به همان صورت، چه چیزی به آن ها خواص پایدار می‌دهد و چگونه فعل و انفعالات بین مواد مختلف می ‌تواند باعث تشکیل مواد جدید و تخریب شود. از قدیمی ها از اولین تلاش‌ها برای درک جهان مادی با عبارات عقلانی، شیمی ‌دانان برای ایجاد نظریه ‌هایی در مورد ماده که هم پایداری و هم تغییر را به طور رضایت‌ بخشی توضیح می ‌دهند، تلاش کرده‌ اند. مجموعه منظم اتم های تخریب ناپذیر در مولکول های کوچک و بزرگ، یا شبکه های گسترده اتم های در هم آمیخته، به طور کلی به عنوان پایه پایداری پذیرفته شده است، در حالی که سازماندهی مجدد اتم ها یا مولکول ها به ترتیبات مختلف در پس نظریه های تغییر نهفته است. بنابراین شیمی شامل مطالعه ترکیب اتمی و معماری ساختاری مواد، و همچنین برهمکنش های متنوع بین مواد است که می تواند منجر به واکنش های ناگهانی و اغلب خشونت آمیز شود. شیمی همچنین به استفاده از مواد طبیعی و ایجاد مواد مصنوعی می پردازد. پخت و پز، تخمیر، شیشه سازی و متالورژی، همگی فرآیندهای شیمیایی هستند که از آغاز تمدن آغاز شده اند. امروزه وینیل، تفلون، کریستال های مایع، نیمه هادی ها و ابررساناها نشان دهنده ثمرات فناوری شیمیایی هستند. قرن بیستم شاهد پیشرفت‌های چشمگیری در درک شیمی شگفت‌انگیز و پیچیده موجودات زنده بود و تفسیر مولکولی سلامت و بیماری نویدبخش است. شیمی مدرن، با کمک ابزارهای پیشرفته روزافزون، موادی را به کوچکی اتم های منفرد و به بزرگی و پیچیده بودن DNA (اسید دی اکسی ریبونوکلئیک)، که حاوی میلیون ها اتم است، مطالعه می کند. حتی می توان مواد جدید را طوری طراحی کرد که ویژگی های دلخواه را داشته باشد و سپس سنتز کرد. سرعت انباشته شدن دانش شیمیایی قابل توجه است. در طول زمان بیش از ۸۰۰۰۰۰۰ ماده شیمیایی مختلف، طبیعی و مصنوعی، شناسایی و تولید شده است. این تعداد تا سال ۱۹۶۵ کمتر از ۵۰۰۰۰۰ نفر بود. در ارتباط تنگاتنگ با چالش های فکری شیمی، چالش های مرتبط با صنعت هستند. در اواسط قرن ۱۹، شیمیدان آلمانی، یوستوس فون لیبیگ، اظهار داشت که ثروت یک ملت را می توان با میزان اسید سولفوریک تولید شده اندازه گیری کرد. این اسید که برای بسیاری از فرآیندهای تولید ضروری است، امروزه به عنوان محصول شیمیایی پیشرو در کشورهای صنعتی باقی مانده است.

همانطور که لیبیگ تشخیص داد، کشوری که مقادیر زیادی اسید سولفوریک تولید می کند، کشوری با صنعت شیمیایی قوی و در کل اقتصاد قوی است. تولید، توزیع و استفاده از طیف وسیعی از محصولات شیمیایی در همه کشورهای بسیار توسعه یافته مشترک است. در واقع، می‌توان گفت که «عصر آهن» تمدن در حال جایگزینی با «عصر پلیمری» است، زیرا در برخی کشورها حجم کل پلیمرهای تولید شده از آهن بیشتر است. روزهایی گذشته است که یک نفر می تواند امیدوار باشد که دانش دقیقی از تمام زمینه های شیمی داشته باشد. کسانی که علایق خود را در حوزه های خاصی از شیمی دنبال می کنند با دیگرانی که علایق مشترکی دارند ارتباط برقرار می کنند. با گذشت زمان گروهی از شیمیدانان با علایق تحقیقاتی تخصصی به اعضای موسس یک حوزه تخصصی تبدیل می شوند. حوزه‌های تخصصی که در اوایل تاریخ شیمی پدیدار شدند، مانند شیمی آلی، معدنی، فیزیکی، تحلیلی و صنعتی، همراه با بیوشیمی، همچنان مورد توجه عموم قرار دارند. با این حال، رشد زیادی در زمینه پلیمر، محیط زیست، و شیمی دارویی در طول قرن بیستم وجود داشته است. علاوه بر این، تخصص های جدیدی مانند آفت کش ها، پزشکی قانونی و شیمی کامپیوتر همچنان ظاهر می شوند. باید به شما بگوئیم که غلظت یون هیدروژن محلول بافر به مقادیر نسبی اسید استیک و یون استات (یا استات سدیم) موجود بستگی دارد که به عنوان نسبت بافر شناخته می شود. افزودن یک اسید یا یک باز باعث تغییرات متناظر در غلظت اسید استیک و یون استات می شود، اما تا زمانی که غلظت مواد اضافه شده در مقایسه با غلظت اجزای بافر منفرد کم باشد، غلظت یون هیدروژن جدید خواهد بود. نزدیک به ارزش اصلی خود باقی بماند. محلول های بافری با غلظت های مختلف یون هیدروژن ممکن است با تغییر نسبت بافر و با انتخاب اسیدی با قدرت ذاتی مناسب تهیه شوند. محلول‌ های بافری که معمولا مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل اسیدهای فسفریک، سیتریک یا بوریک و نمک‌ های آن ها هستند. از آنجایی که اسید ها و باز ها تمایل دارند طیف وسیعی از واکنش ‌های شیمیایی را تحریک کنند، حفظ سطح خاصی از اسیدیته یا قلیاییت در محلول از طریق استفاده از محلول‌های بافر برای بسیاری از آزمایش‌ های شیمیایی و بیولوژیکی ضروری است. بسیاری از فرآیند های بیوشیمیایی فقط در مقادیر خاص pH اتفاق می ‌افتند که توسط بافر های طبیعی موجود در بدن حفظ می ‌شوند. البته دربقاره شیمی اگر بخواهیم بیشتر توضیح دهیم باید به شما بگوئیم که بیشتر موادی که روی زمین وجود دارند، مانند چوب، زغال سنگ، مواد معدنی یا هوا، مخلوطی از بسیاری از مواد شیمیایی متفاوت و متمایز هستند. هر ماده شیمیایی خالص (به عنوان مثال، اکسیژن، آهن یا آب) دارای مجموعه ای از خواص است که به آن هویت شیمیایی می دهد. به عنوان مثال، آهن یک فلز معمولی سفید نقره ای است که در دمای ۱۵۳۵ درجه سانتیگراد ذوب می شود، بسیار چکش خوار است و به راحتی با اکسیژن ترکیب می شود و مواد رایج هماتیت و مگنتیت را تشکیل می دهد. تشخیص آهن در مخلوطی از فلزات، یا در ترکیبی مانند مگنتیت، شاخه ای از شیمی تجزیه است که به آن آنالیز کیفی می گویند. اندازه گیری مقدار واقعی یک ماده خاص در یک ترکیب یا مخلوط را آنالیز کمی می گویند. برای مثال، اندازه‌گیری تحلیلی کمی مشخص کرده است که آهن ۷۲.۳ درصد از نظر جرمی مگنتیت را تشکیل می‌دهد، ماده معدنی که معمولا به صورت ماسه سیاه در امتداد سواحل و سواحل رودخانه‌ها دیده می‌شود. طی سال‌ها، شیمی‌دانان واکنش‌های شیمیایی را کشف کرده‌اند که نشان‌دهنده وجود چنین مواد عنصری با تولید محصولات به راحتی قابل مشاهده و شناسایی است.

اگر آهن به مقدار ۱ قسمت در میلیون یا بیشتر در نمونه وجود داشته باشد، می‌توان آن را با روش‌های شیمیایی تشخیص داد. برخی از آزمایش های کیفی بسیار ساده وجود عناصر شیمیایی خاص را در مقادیر کمتر نشان می دهد. رنگ زردی که توسط سدیم به شعله منتقل می‌شود، در صورتی قابل مشاهده است که نمونه مشتعل شده به اندازه یک میلیاردم یک گرم سدیم داشته باشد. چنین آزمایش‌های تحلیلی به شیمیدانان این امکان را داده است که انواع و مقادیر ناخالصی‌ها را در مواد مختلف شناسایی کرده و خواص مواد بسیار خالص را تعیین کنند. موادی که در آزمایش‌های آزمایشگاهی رایج استفاده می‌شوند معمولا دارای سطوح ناخالصی کمتر از ۰.۱ درصد هستند. برای کاربردهای خاص، می توان مواد شیمیایی را خریداری کرد که دارای ناخالصی کمتر از ۰.۰۰۱ درصد هستند. شناسایی مواد خالص و تجزیه و تحلیل مخلوط های شیمیایی، سایر رشته های شیمیایی را قادر می سازد تا شکوفا شوند. اهمیت شیمی تجزیه هرگز به اندازه امروز نبوده است. تقاضا در جوامع مدرن برای انواع غذاهای ایمن، کالاهای مصرفی مقرون به صرفه، انرژی فراوان و فناوری های صرفه جویی در نیروی کار، بار زیادی بر محیط زیست وارد می کند. تمام تولیدات شیمیایی علاوه بر مواد مورد نظر، مواد زائد تولید می کنند و دفع زباله همیشه با دقت انجام نشده است. اختلال در محیط زیست از آغاز تمدن رخ داده است و مشکلات آلودگی با رشد جمعیت جهان افزایش یافته است. تکنیک های شیمی تجزیه به شدت بر روی حفظ محیطی خوش خیم تکیه می کنند. مواد نامطلوب موجود در آب، هوا، خاک و غذا باید شناسایی شوند، محل منشا آن ها مشخص شود، و روش‌های ایمن و اقتصادی برای حذف یا خنثی‌ سازی آن ها ایجاد شود. هنگامی که مقدار آلاینده ای که خطرناک تلقی می شود ارزیابی شد، تشخیص مواد مضر در غلظت های بسیار کمتر از سطح خطر مهم می شود. شیمیدانان تحلیلی به دنبال توسعه تکنیک ها و ابزارهای دقیق و حساس هستند. البته لازم به ذکر است که ابزارهای تحلیلی پیچیده، اغلب همراه با رایانه، دقتی را که شیمیدان ‌ها می‌توانند مواد را شناسایی کنند، بهبود بخشیده و محدودیت‌ های تشخیص را کاهش داده ‌اند. یک تکنیک تحلیلی در استفاده عمومی، کروماتوگرافی گازی است که اجزای مختلف یک مخلوط گازی را با عبور دادن مخلوط از یک ستون بلند و باریک از مواد جاذب اما متخلخل جدا می‌کند. گازهای مختلف برهمکنش متفاوتی با این ماده جاذب دارند و با سرعت های متفاوتی از ستون عبور می کنند. هنگامی که گازهای جداگانه از ستون خارج می شوند، می توان آن ها را به ابزار تحلیلی دیگری به نام طیف سنج جرمی فرستاد که مواد را بر اساس جرم یون های تشکیل دهنده آن ها جدا می کند. یک کروماتوگراف گازی ترکیبی-طیف‌سنج جرمی می‌تواند به سرعت اجزای منفرد یک مخلوط شیمیایی را شناسایی کند که غلظت آن ممکن است از چند قسمت در میلیارد بیشتر نباشد. حساسیت های مشابه یا حتی بیشتر را می توان تحت شرایط مساعد با استفاده از تکنیک هایی مانند جذب اتمی، پلاروگرافی و فعال سازی نوترون به دست آورد. نرخ نوآوری ابزاری به حدی است که ابزارهای تحلیلی اغلب در عرض ۱۰ سال از معرفی آن ها منسوخ می شوند. ابزار های جدید تر دقیق ‌تر و سریع‌ تر هستند و به طور گسترده در زمینه ‌های شیمی محیطی و دارویی استفاده می‌شوند. این نکته نیز حائز اهمیت است که شیمی مدرن، که کم و بیش از پذیرش قانون بقای جرم در اواخر قرن هجدهم شروع شد، در ابتدا بر موادی متمرکز شد که با موجودات زنده مرتبط نبودند. مطالعه چنین موادی که معمولا کربن کمی دارند یا اصلا کربن ندارند، رشته شیمی معدنی را تشکیل می دهد. کار اولیه به دنبال شناسایی مواد ساده - یعنی عناصر - بود که اجزای تشکیل دهنده همه مواد پیچیده تر هستند. برخی از عناصر مانند طلا و کربن از دوران باستان شناخته شده بودند و بسیاری دیگر در طول قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم کشف و مورد مطالعه قرار گرفتند. امروزه بیش از ۱۰۰ مورد شناخته شده است. مطالعه چنین ترکیبات معدنی ساده ای مانند کلرید سدیم (نمک معمولی) به برخی از مفاهیم اساسی شیمی مدرن منجر شده است، قانون نسبت های معین یک مثال قابل توجه ارائه می دهد. این قانون بیان می‌کند که برای اکثر مواد شیمیایی خالص، عناصر تشکیل‌دهنده همیشه به نسبت جرمی ثابت هستند (به عنوان مثال، هر ۱۰۰ گرم نمک حاوی ۳۹.۳ گرم سدیم و ۶۰.۷ گرم کلر است).

شکل کریستالی نمک، که به نام هالیت شناخته می شود، از اتم های سدیم و کلر در هم آمیخته شده است، یک اتم سدیم برای هر یک از کلر. چنین ترکیبی که صرفا از ترکیب دو عنصر تشکیل شده است، به عنوان یک ترکیب دوتایی شناخته می شود. ترکیبات دوتایی در شیمی معدنی بسیار رایج هستند و تنوع ساختاری کمی از خود نشان می دهند. به همین دلیل، با وجود تعداد زیاد عناصری که ممکن است با یکدیگر واکنش دهند، تعداد ترکیبات معدنی محدود است. اگر سه یا چند عنصر در یک ماده ترکیب شوند، امکانات ساختاری بیشتر می شود. نباید این موضوع را نادیده گرفت که ترکیبات آلی بر اساس شیمی کربن هستند. کربن از نظر تنوع و گستردگی ساختارهایی که می تواند از اتصالات سه بعدی اتم های آن حاصل شود منحصر به فرد است. فرآیند فتوسنتز دی اکسید کربن و آب را به اکسیژن و ترکیباتی به نام کربوهیدرات تبدیل می کند. هم سلولز، ماده ای که به گیاهان استحکام ساختاری می دهد و هم نشاسته، محصول ذخیره انرژی گیاهان، کربوهیدرات های پلیمری هستند. کربوهیدرات‌ های ساده تولید شده توسط فتوسنتز، مواد خام بی‌شمار ترکیبات آلی موجود در قلمرو گیاهی و حیوانی را تشکیل می‌دهند. هنگامی که با مقادیر متغیر هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن، گوگرد، فسفر و سایر عناصر ترکیب می شود، امکانات ساختاری ترکیبات کربن نامحدود می شود و تعداد آن ها بسیار بیشتر از کل ترکیبات غیر آلی است. تمرکز اصلی شیمی آلی جداسازی، خالص سازی و مطالعه ساختاری این مواد طبیعی است. بسیاری از محصولات طبیعی مولکول های ساده ای هستند. به عنوان مثال می توان به اسید فرمیک (HCO۲H) در مورچه ها، الکل اتیلیک (C۲H۵OH) در تخمیر میوه و اسید اگزالیک (C۲H۲O۴) در برگ های ریواس اشاره کرد. سایر محصولات طبیعی مانند پنی سیلین، ویتامین B۱۲، پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک بسیار پیچیده هستند. جداسازی محصولات طبیعی خالص از ارگانیسم میزبان آن ها به دلیل غلظت کم آن ها دشوار می شود. با این حال، هنگامی که آن ها به شکل خالص جدا می شوند، تکنیک های مدرن ابزاری می توانند جزئیات ساختاری را برای مقادیری با وزن کمتر از یک میلیونم گرم نشان دهند. همبستگی خواص فیزیکی و شیمیایی ترکیبات با ویژگی‌های ساختاری آن ها در حوزه شیمی آلی فیزیکی است. هنگامی که خواصی که به یک ماده توسط واحدهای ساختاری خاص به نام گروه های عاملی اعطا می شود، شناخته شد، طراحی مولکول های جدیدی که ممکن است ویژگی های مورد نظر را نشان دهند ممکن می شود. آماده سازی در شرایط آزمایشگاهی کنترل شده از ترکیبات خاص به عنوان شیمی مصنوعی شناخته می شود.

سنتز برخی محصولات آسان تر از جمع آوری و خالص سازی از منابع طبیعی است. به عنوان مثال، تن ها ویتامین C سالانه سنتز می شود. بسیاری از مواد مصنوعی دارای خواص جدیدی هستند که آن ها را به ویژه مفید می کند. پلاستیک ها، مانند بسیاری از داروها و مواد شیمیایی کشاورزی، نمونه بارز آن هستند. یک چالش مداوم برای شیمیدانان مصنوعی، پیچیدگی ساختاری اکثر مواد آلی است. برای سنتز یک ماده مورد نظر، اتم ها باید به ترتیب صحیح و با روابط سه بعدی مناسب در کنار هم قرار گیرند. همانطور که یک توده معین از الوار و آجر را می ‌توان به روش‌های مختلف برای ساخت خانه‌ هایی با طرح ‌های مختلف مونتاژ کرد، همچنین می‌توان تعداد ثابتی از اتم‌ ها را به روش ‌های مختلف به یکدیگر متصل کرد تا مولکول ‌های متفاوتی تولید کنند. تنها یک آرایش ساختاری از بسیاری از احتمالات، با یک مولکول طبیعی یکسان خواهد بود. به عنوان مثال، آنتی بیوتیک اریترومایسین حاوی ۳۷ کربن، ۶۷ اتم هیدروژن و ۱۳ اتم اکسیژن به همراه یک اتم نیتروژن است. حتی زمانی که این ۱۱۸ اتم به ترتیب مناسب به یکدیگر متصل شوند، می توانند ۲۶۲۱۴۴ ساختار مختلف ایجاد کنند که تنها یکی از آن ها ویژگی های اریترومایسین طبیعی را دارد. فراوانی زیاد ترکیبات آلی، نقش اساسی آن ها در شیمی حیات و تنوع ساختاری آن ها، مطالعه آن ها را به ویژه چالش برانگیز و هیجان انگیز کرده است. شیمی آلی بزرگترین حوزه تخصصی در میان رشته های مختلف شیمی است. شما هم اکنون می توانید در صورت نیاز با مطالعه که بر روی اطلاعات تکمیلی در مورد بافر آزمایشگاهی داشته اید، بافر آزمایشگاهی را با قیمت مناسب بدون هرچگونه تردید از فروشگاه آنلاین نرمال لابو خریداری کرده و آن را درب محل در کمترین زمان ممکن از پرسنل با سابقه این فروشگاه دریافت نمائید.

نکات بافر آزمایشگاهی

بهتر است پس از مطالعه اطلاعات تکمیلی در مورد بار آزمایشگاهی به شما درباره نکات بافر آزمایشگاهی بگوئیم که به طور کلی بافر ها در دو دسته کلی بافرهای اسیدی و بازی طبقه بندی می شوند. در ادامه ویژگی های هر یک از این بافرها و تفاوتشان با یکدیگر را بررسی خواهیم کرد: بافرهای اسیدی: همانطور که از نام این بافر ها نیز مشخص است، از آن ها برای حفظ PH محلول های اسیدی استفاده می شود. این بافرها دارای PH اسیدی و کمتر از ۷ هستند و از ترکیب یک اسید ضعیف به همراه نمک مشتق شده خود از یک باز قوی بدست می آیند. برای مثال، یک محلول بافری تشکیل شده از غلظت های برابری از اسید استیک و استات سدیم، دارای PH معادل ۴.۷۴ می باشد. بافرهای بازی: همانطور که انتظار می رود، از بافرهای بازی برای حفظ و پایداری PH محلول های بازی استفاده می شود. این محلول ها دارای PH قلیایی و بالاتر از ۷ هستند و از ترکیب یک باز ضعیف به همراه نمک مشتق شده شان از یک اسید قوی تشکیل می شود. از جمله محلول های بافری بازی می توان به محلول آبی هیدروکسید آمونیوم و کلرید آمونیوم اشاره کرد که دارای PH برابر ۹.۲۵ می باشد. احتمالا تا به حال ظرفیت بافر را شنده اید. در باره مفهوم ظریفت بافر آزمایشگاهی باید به شما بگوئیم که به طور کلی توانایی یک محلول برای مقاومت در برابر تغییرات PH را ظرفیت یک بافر می گویند. هنگامی که یک اسید یا باز به محلول بافری اضافه می شود، تغییر میزان PH می تواند کم یا زیاد باشد که این موضوع به PH اولیه محلول و همچنین ظرفیت بافر بستگی دارد. ظرفیت بافر که با علامت β نیز نمایش داده می شود، به صورت تعداد مول های اسید یا باز مورد نیاز برای تغییر PH محلول به ۱، تقسیم بر میزان تغییر PH ضرب در حجم بافر بر حسب لیتر تعریف می شود. ظرفیت بافر کمیتی بدون واحد می باشد. البته لازم به ذکر است که به شما بگوئیم بیشترین کاربرد بافر در آزمایشگاه های شیمی بوده و بسیاری از شیمیدان ها با آن آشنا هستند. بافر آزمایشگاهی در شیمی صنعتی کاربرد بسیاری دارد که می توان برای شیمی صنعتی به شما بگوئیم که تولید، فروش و توزیع محصولات شیمیایی یکی از ارکان یک کشور توسعه یافته است. شیمیدانان نقش مهمی در ساخت، بازرسی و حمل و نقل ایمن محصولات شیمیایی و همچنین در توسعه محصول و مدیریت عمومی دارند. ساخت مواد شیمیایی اساسی مانند اکسیژن، کلر، آمونیاک و اسید سولفوریک، مواد خام را برای صنایع تولید منسوجات، محصولات کشاورزی، فلزات، رنگ‌ها و خمیر و کاغذ فراهم می‌کند. مواد شیمیایی ویژه در مقادیر کمتری برای صنایع مرتبط با محصولاتی مانند داروسازی، مواد غذایی، بسته بندی، شوینده ها، طعم دهنده ها و عطر ها تولید می شوند. تا حد زیادی، صنایع شیمیایی محصولات و واکنش‌های رایج در فرآیندهای شیمیایی «بنچ تاپ» را می‌گیرد و آنها را تا مقادیر صنعتی افزایش می ‌دهد. نظارت و کنترل فرآیندهای شیمیایی عمده، به ویژه با توجه به انتقال حرارت، مشکلاتی را ایجاد می کند که معمولا توسط شیمیدانان و مهندسان شیمی حل می شود. دفع محصولات جانبی نیز یک مشکل عمده برای تولیدکنندگان مواد شیمیایی فله است. این و سایر چالش‌های شیمی صنعتی، آن را از رشته‌های فکری صرفاً شیمی که در بالا مورد بحث قرار گرفت، جدا می‌کند. با این حال، در صنعت شیمیایی، حجم قابل توجهی از تحقیقات اساسی در تخصص های سنتی انجام شده است. اکثر شرکت های بزرگ شیمیایی دارای قابلیت تحقیق و توسعه هستند.

برای مثال، شرکت ‌های داروسازی، آزمایشگاه‌ های تحقیقاتی بزرگی را اداره می‌کنند که در آن شیمیدان‌ ها مولکول‌ ها را برای فعالیت دارویی آزمایش می‌کنند. محصولات و فرآیندهای جدیدی که در چنین آزمایشگاه‌هایی کشف می‌شوند اغلب ثبت اختراع می‌شوند و منبع سود برای شرکت تأمین‌کننده بودجه تحقیقاتی می‌شوند. بخش بزرگی از تحقیقات انجام شده در صنایع شیمیایی را می توان تحقیقات کاربردی نامید زیرا اهداف آن ارتباط تنگاتنگی با محصولات و فرآیندهای شرکت مربوطه دارد. فن آوری های جدید اغلب به تخصص شیمیایی زیادی نیاز دارند. مثلا ساخت ریزمدارهای الکترونیکی شامل نزدیک به ۱۰۰ مرحله شیمیایی جداگانه از ابتدا تا انتها است. بنابراین، صنایع شیمیایی با پیشرفت های تکنولوژیکی دنیای مدرن تکامل می یابد و در عین حال اغلب به سرعت پیشرفت کمک می کند. لازم به ذکر است که استفاده از بافر ها یک مفهوم مهم در شیمی اسید باز است. در اینجا نگاهی داریم به اینکه بافر ها چیست و چگونه کار می کنند. شایان ذکر است که دو اصطلاح کلیدی مرتبط با بافرها وجود دارد. بافر محلول آبی است که pH بسیار پایداری دارد. یک عامل بافر یک اسید یا باز ضعیف است که به حفظ pH محلول آبی پس از افزودن اسید یا باز دیگر کمک می کند. اگر اسید یا باز را به محلول بافر اضافه کنید، pH آن تغییر قابل توجهی نخواهد داشت. به همین ترتیب، افزودن آب به یک بافر یا اجازه دادن به تبخیر آب باعث تغییر PH بافر نمی شود. بافر از مخلوط کردن حجم زیادی از اسید ضعیف یا باز ضعیف با مزدوج آن ساخته می شود. یک اسید ضعیف و باز مزدوج آن می توانند بدون خنثی کردن یکدیگر در محلول باقی بمانند. همین امر در مورد یک باز ضعیف و اسید مزدوج آن صادق است. هنگامی که یون های هیدروژن به بافر اضافه می شوند، توسط باز موجود در بافر خنثی می شوند. یون های هیدروکسید توسط اسید خنثی می شوند. این واکنش های خنثی سازی تاثیر زیادی بر pH کلی محلول بافر نخواهد داشت. هنگامی که اسیدی را برای محلول بافر انتخاب می کنید، اسیدی را انتخاب کنید که pKa نزدیک به pH مورد نظر شما دارد. این به بافر شما تقریبا مقادیری اسید و باز مزدوج می دهد، بنابراین می تواند تا حد امکان H+ و OH- را خنثی کند. به زبان ساده تر باید برای شما بیان کنیم که بافر مخلوطی از مولکول‌هایی است که برای حفظ pH نسبتا پایدار، H+ را آزاد یا متصل می‌کنند. توجه داشته باشید که وظیفه بافر خنثی نگه داشتن محلول (در pH ۷) نیست. عملکرد آن به حداقل رساندن تغییر در pH هنگام افزودن باز یا اسید به محلول است. همچنین توجه داشته باشید که بافرهای مختلف زیادی وجود دارد و هر کدام PH محلول را فقط در محدوده pH خاصی تثبیت می کند. یک بافر ممکن است در محدوده PH ۲ تا ۶ موثر باشد، در حالی که دیگری ممکن است در محدوده pH ۱۰ تا ۱۲ موثر باشد. فراتر از محدوده بافری خود، یک بافر دیگر برای تثبیت pH محلول عمل نمی کند. بافرها برای موجودات زنده بسیار مهم هستند زیرا اکثر فرآیندهای بیوشیمیایی به طور معمول تنها زمانی انجام می شوند که pH در محدوده نسبتا باریکی باقی بماند. بیش از حد H+ یا OH- می تواند با ساختار و فعالیت بسیاری از مولکول های زیستی، به ویژه پروتئین ها تداخل ایجاد کند.

بنابراین، بافر ها معمولا در موجودات زنده برای کمک به حفظ pH نسبتا پایدار استفاده می شوند. به عنوان مثال، در انسان، بافرها برای حفظ pH خون بین ۷.۳۵ و ۷.۴۵ عمل می کنند، حتی اگر اسید ها و باز ها به طور مداوم به خون اضافه و از بدن خارج شوند. ۳ سیستم بافر اصلی در بدن ما عبارتند از: سیستم بافر بی کربنات، سیستم بافر فسفات و سیستم بافر پروتئین. در آزمایشگاه، زیست شناسان مولکولی و سلولی به طور گسترده از بافر ها برای تثبیت pH محلول های آبی استفاده می کنند. هنگام مطالعه مولکول‌ های زیستی در یک لوله آزمایش، اگر در محلولی با pH متفاوت با pH محیط طبیعی‌ شان باشد، مولکول‌ های زیستی ممکن است تغییر یابند یا رفتاری داشته باشند که رفتار طبیعی آن‌ ها نامشخص است. برای نکات بافر آزمایشگاهی نیز باید به شما بگوئیم که تعدادی کاربرد در شیمی و زیست شناسی وجود دارد که تغییرات pH می تواند تاثیر منفی عمده ای داشته باشد. یکی از این نمونه ها در بدن انسان وجود دارد. تغییرات pH خون می تواند تاثیر مخربی داشته باشد، بنابراین مکانیسمی در بدن به نام سیستم بافر بی کربنات PH خون شما را کنترل می کند. در محیط های آزمایشگاهی از محلول بافر برای دستیابی به نتایج مشابه استفاده می شود. محلول بافر تعادلی را در pH هر چیزی که با آن کار می‌شود حفظ می‌کند، از تاثیرات خارجی از تغییر pH و به طور بالقوه خراب کردن همه چیز جلوگیری می‌کند. لازم به ذکر است که محلول بافر از یک اسید ضعیف و باز مزدوج آن یا یک باز ضعیف و اسید مزدوج آن تشکیل شده است. این دو جزء تعادل pH را حفظ می‌کنند که در برابر تغییر زمانی که اسید ها یا باز های قوی به آن اضافه می ‌شوند، مقاومت می‌ کنند. این نیز حائز اهمیت است که محلول بافر محلولی است که هم اسید و هم باز دارد. محلول با گرفتن یک اسید ضعیف و افزودن باز مزدوج آن (که با حذف یک پروتون از همان نوع اسید ایجاد می شود) یا با ترکیب یک باز ضعیف با اسید مزدوج آن ساخته می شود. استفاده از کونژوگه ها چیزی است که به محلول بافر مقاومت آن را در برابر تغییرات pH می دهد. تعادلی بین اسید و باز ایجاد می کند که غلبه بر آن برای اسید ها یا باز های دیگر دشوار است. حتی زمانی که اسید ها یا باز های قوی اضافه می شوند، تعادل بین اسید/باز ضعیف و مزدوج آن تأثیر افزودن بر pH کلی محلول را کاهش می دهد. لازم به ذکر است که راه حل های بافر طیف گسترده ای از کاربردها، هم در دنیای واقعی و هم در آزمایشگاه دارند. PH بافری برای عملکرد صحیح بیشتر آنزیم ها مورد نیاز است و از بافر برای اطمینان از غلظت مناسب رنگ هنگام استفاده از رنگ ها استفاده می شود. محلول‌های بافر نیز برای کالیبره کردن تجهیزات، به‌ویژه pH سنج‌هایی که ممکن است در صورت نبود بافر اشتباه کالیبره شوند، استفاده می‌شود. شایان ذکر است که محلول‌های بافر لزوما دارای pH خنثی نیستند، فقط دارای pH متعادل هستند. محلول های بافر ساخته شده از اسید سیتریک، آمونیاک، اسید استیک (که در غلظت های پایین در سرکه یافت می شود) و سایر ترکیبات می توانند مقادیر pH کمتر از ۲ یا بالاتر از ۱۰ داشته باشند. این امکان استفاده از محلول های بافر را در کار با اسیدهای بسیار قوی فراهم می کند. یا پایه ها باید شما از این نکته مطلع باشید که در حالی که محلول های بافر در برابر تغییرات pH مقاوم هستند، این بدان معنا نیست که اگر اسید قوی یا باز قوی به اندازه کافی اضافه شود، pH محلول بافر نمی تواند تغییر کند.

مقدار اسید یا باز قوی که یک محلول بافر می تواند قبل از تغییرات قابل توجه pH مصرف کند به عنوان ظرفیت بافر شناخته می شود. ظرفیت بسته به اجزای هسته محلول بافر و مقدار اسید یا باز قوی به محلول اضافه می شود. اگر یک اسید قوی به محلول بافر اضافه کنید، ظرفیت برابر با مقدار باز موجود در محلول است. اگر یک باز قوی اضافه کنید، ظرفیت برابر با مقدار اسید موجود در محلول است. مقیاس pH نشان می دهد که یک محلول مبتنی بر آب چقدر اسیدی یا قلیایی است. محلول های اسیدی حاوی یون های هیدروژن بیشتری نسبت به یون های هیدروکسید هستند، در حالی که محلول های قلیایی حاوی یون های هیدروکسید بیشتری نسبت به یون های هیدروژن هستند. در مقیاس ۰ تا ۱۴، با ۰ به چپ و ۱۴ به راست، محلول های بافر اسیدی سطح pH کمتر از ۷ دارند. آن ها معمولا از یک اسید ضعیف و یک باز مزدوج - اغلب یک نمک سدیم - ساخته می شوند. محلول های بافر قلیایی سطح pH بیش از ۷ دارند و معمولا از پایه ضعیف و یکی از نمک های آن ساخته می شوند. برای تغییر pH محلول بافر، نسبت اسید-باز به نمک را تغییر دهید یا اسید یا باز دیگری و یکی از نمک های آن را انتخاب کنید. اگر یک پایه را به محلول بافر اضافه کنید، غلظت یون هیدروژن کمتر از مقدار مورد انتظار برای مقدار باز اضافه شده کاهش می یابد. اسید و باز مزدوج آن یون های هیدروکسید را مصرف می کنند. pH محلول به طور قابل توجهی افزایش نمی یابد، که اگر از سیستم بافر استفاده نمی شد، انجام می شد. این به این دلیل است که، طبق اصل لو شاتلیه، موقعیت تعادل به سمت راست حرکت می کند تا از دست دادن یون هیدروژن در واکنش با باز را جبران کند. محلول های بافر در برابر تغییر pH مقاومت می کنند. محلول یک اسید و باز مزدوج آن به عنوان یک بافر عمل می کند. ظرفیت بافر به مقدار اسید و باز مزدوج بستگی دارد. یک محلول بافر خوب دارای غلظت تقریبا مساوی اسید مزدوج و باز مزدوج خواهد بود، در این صورت PH آن تقریبا برابر pKa یا لاگ منفی ثابت تفکیک اسید خواهد بود. سرکه محلول اسید ضعیفی به نام اسید استیک، CH۳COOH است. پایه مزدوج آن یون استات، CH۳COO- است.

از آنجایی که استات سدیم در آب تجزیه می شود و یون های استات و یون های سدیم تولید می کند، افزودن استات سدیم به محلول اسید استیک یکی از راه های تهیه بافر اسید استیک است. هنگامی که محلول دارای غلظت های مساوی از اسید استیک و استات باشد، pH برابر با pKa اسید استیک خواهد بود که ۴.۷۶ است، بنابراین محلول های بافر اسید استیک اگر pH مورد نظر حدود ۴.۷۶ باشد، بهترین گزینه هستند. افزودن سدیم هیدروکسید به محلول قوی اسید استیک راه دیگری برای ساخت بافر اسید استیک است، زیرا هیدروکسید سدیم با اسید استیک واکنش داده و استات سدیم محلول را تشکیل می دهد. این نیز حاسز اهمیت است که اسید سیتریک بیشتر به عنوان ترکیبی شناخته می شود که به لیمو و سایر مرکبات طعم ترش خاص آنها را می دهد. مانند اسید استیک، اسید ضعیفی است. برخلاف اسید استیک، اسید سیتریک پلی پروتیک است، به این معنی که هر مولکول می تواند بیش از یک یون هیدروژن به آبی که در آن حل شده است اهدا کند. محلول بافر اسید سیتریک را می توان با افزودن تری سدیم سیترات، نمک اسید سیتریک، به محلول تهیه کرد. بافرهای اسید سیتریک اگر PH مورد نظر در محدوده ۳ تا ۶.۲ باشد بهترین گزینه هستند. شما هم اکنون می توانید در صورت نیاز بافر آزمایشگاهی خود را پس از از مطالعه اطلاعات تکمیلی در مورد بافر آزمایشگاهی و نکات بافر آزمایشگاهی بدون هیچگونه تردید از فروشگاه آنلاین نرمال لابو خریداری کرده و آن را در کمترین مزان ممکن از پرسنل نرمال لابو درب محل تحویل بگیرید. البته لازم به ذکر است که بافر آزمایشگاهی یکی از بهترین و محبوب ترین تجهیزات آزمایشگاهی موجود در نرمال لابو بوده و علت این محبوبیت برمیگردد به سمت کیفیت بالای بافر های آزمایشگاهی موجود در این فروشگاه و شما نیز مانند دیگران بافر مورد نظر خود را همره با ضمانت اصالت کالا درب محل از پرسنل این فروشگاه دریافت خواهی کرد.