حلال ها (Solvent) مواد شیمیایی هستند که قابلیت حل کردن دیگر مواد شیمیایی را در خود دارند بنابرین در به وجود محلول نقش حائز اهمیتی دارند. حلال ها به طور کلی به دو دسته حلال های قطبی و حلال های غیر قطبی تقسیم می شوند. در حلال قطبی، ذرات تشکیل دهنده حلال قطبی بوده و یکدیگر را با نیرو
برای اطلاعات تکمیلی در مورد حلال آزمایشگاهی در ابتدا باید شما را با علم شیمی آشنا کنیم. حتما با خود می گوئید چرا شیمی؟! در پاسخ به این سوال باید به شما بگوئیم که نقش انواع حلال در آزمایش ها مرتبط به آزمایشگاه های شیمی می باشد. لازم به ذکر است که شیمی، علمی است که به خواص، ترکیب و ساختار مواد (که به عنوان عناصر و ترکیبات تعریف می‌شوند)، دگرگونی‌هایی که در آن ها متحمل می‌شوند و انرژی آزاد یا جذب شده در طی این فرآیندها می‌پردازد. هر ماده ای، چه به طور طبیعی و چه به طور مصنوعی تولید شده باشد، از یک یا چند نوع از صدها گونه اتم تشکیل شده است که به عنوان عناصر شناخته شده اند. اگرچه این اتم‌ها به نوبه خود از ذرات بنیادی بیشتری تشکیل شده‌اند، اما بلوک های اساسی سازنده مواد شیمیایی هستند. برای مثال، هیچ مقدار اکسیژن، جیوه یا طلا کوچکتر از یک اتم آن ماده وجود ندارد. بنابراین، شیمی نه به حوزه زیر اتمی، بلکه به خواص اتم ها و قوانین حاکم بر ترکیب آن ها و چگونگی استفاده از دانش این ویژگی ها برای دستیابی به اهداف خاص می پردازد. چالش بزرگ در شیمی، ایجاد توضیحی منسجم از رفتار پیچیده مواد، چرایی ظاهر شدن آن ها به همان صورت، چه چیزی به آن ها خواص پایدار می‌دهد و چگونه فعل و انفعالات بین مواد مختلف می‌تواند باعث تشکیل مواد جدید و تخریب شود. از قدیمی ها از اولین تلاش‌ها برای درک جهان مادی با عبارات عقلانی، شیمیدانان برای ایجاد نظریه‌هایی در مورد ماده که هم پایداری و هم تغییر را به طور رضایت‌بخشی توضیح می‌دهند، تلاش کرده‌اند. مجموعه منظم اتم های تخریب ناپذیر در مولکول های کوچک و بزرگ، یا شبکه های گسترده اتم های در هم آمیخته، به طور کلی به عنوان پایه پایداری پذیرفته شده است، در حالی که سازماندهی مجدد اتم ها یا مولکول ها به ترتیبات مختلف در پس نظریه های تغییر نهفته است. بنابراین شیمی شامل مطالعه ترکیب اتمی و معماری ساختاری مواد، و همچنین برهمکنش های متنوع بین مواد است که می تواند منجر به واکنش های ناگهانی و اغلب خشونت آمیز شود. شیمی همچنین به استفاده از مواد طبیعی و ایجاد مواد مصنوعی می پردازد. پخت و پز، تخمیر، شیشه سازی و متالورژی، همگی فرآیندهای شیمیایی هستند که از آغاز تمدن آغاز شده اند. امروزه وینیل، تفلون، کریستال های مایع، نیمه هادی ها و ابررساناها نشان دهنده ثمرات فناوری شیمیایی هستند. قرن بیستم شاهد پیشرفت‌های چشمگیری در درک شیمی شگفت‌انگیز و پیچیده موجودات زنده بود و تفسیر مولکولی سلامت و بیماری نویدبخش است. شیمی مدرن، با کمک ابزارهای پیشرفته روزافزون، موادی را به کوچکی اتم های منفرد و به بزرگی و پیچیده بودن DNA (اسید دی اکسی ریبونوکلئیک)، که حاوی میلیون ها اتم است، مطالعه می کند. حتی می توان مواد جدید را طوری طراحی کرد که ویژگی های دلخواه را داشته باشد و سپس سنتز کرد. سرعت انباشته شدن دانش شیمیایی قابل توجه است. در طول زمان بیش از ۸۰۰۰۰۰۰ ماده شیمیایی مختلف، طبیعی و مصنوعی، شناسایی و تولید شده است. این تعداد تا سال ۱۹۶۵ کمتر از ۵۰۰۰۰۰ نفر بود.
در ارتباط تنگاتنگ با چالش های فکری شیمی، چالش های مرتبط با صنعت هستند. در اواسط قرن ۱۹، شیمیدان آلمانی، یوستوس فون لیبیگ، اظهار داشت که ثروت یک ملت را می توان با میزان اسید سولفوریک تولید شده اندازه گیری کرد. این اسید که برای بسیاری از فرآیندهای تولید ضروری است، امروزه به عنوان محصول شیمیایی پیشرو در کشورهای صنعتی باقی مانده است. همانطور که لیبیگ تشخیص داد، کشوری که مقادیر زیادی اسید سولفوریک تولید می کند، کشوری با صنعت شیمیایی قوی و در کل اقتصاد قوی است. تولید، توزیع و استفاده از طیف وسیعی از محصولات شیمیایی در همه کشورهای بسیار توسعه یافته مشترک است. در واقع، میتوان گفت که «عصر آهن» تمدن در حال جایگزینی با «عصر پلیمری» است، زیرا در برخی کشورها حجم کل پلیمرهای تولید شده از آهن بیشتر است. البته در ادامه باید به شما بگوئیم که ترکیبات آلی بر اساس شیمی کربن هستند. کربن از نظر تنوع و گستردگی ساختارهایی که می تواند از اتصالات سه بعدی اتم های آن حاصل شود منحصر به فرد است. فرآیند فتوسنتز دی اکسید کربن و آب را به اکسیژن و ترکیباتی به نام کربوهیدرات تبدیل می کند. هم سلولز، ماده ای که به گیاهان استحکام ساختاری می دهد و هم نشاسته، محصول ذخیره انرژی گیاهان، کربوهیدرات های پلیمری هستند. کربوهیدرات‌های ساده تولید شده توسط فتوسنتز، مواد خام بی‌شمار ترکیبات آلی موجود در قلمرو گیاهی و حیوانی را تشکیل می‌دهند. هنگامی که با مقادیر متغیر هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن، گوگرد، فسفر و سایر عناصر ترکیب می شود، امکانات ساختاری ترکیبات کربن نامحدود می شود و تعداد آن ها بسیار بیشتر از کل ترکیبات غیر آلی است. تمرکز اصلی شیمی آلی جداسازی، خالص سازی و مطالعه ساختاری این مواد طبیعی است. بسیاری از محصولات طبیعی مولکول های ساده ای هستند. به عنوان مثال می توان به اسید فرمیک (HCO۲H) در مورچه ها، الکل اتیلیک (C۲H۵OH) در تخمیر میوه و اسید اگزالیک (C۲H۲O۴) در برگ های ریواس اشاره کرد. سایر محصولات طبیعی مانند پنی سیلین، ویتامین B۱۲، پروتئین ها و اسید های نوکلئیک بسیار پیچیده هستند. جداسازی محصولات طبیعی خالص از ارگانیسم میزبان آن ها به دلیل غلظت کم آن ها دشوار می شود. با این حال، هنگامی که آن ها به شکل خالص جدا می شوند، تکنیک های مدرن ابزاری می توانند جزئیات ساختاری را برای مقادیری با وزن کمتر از یک میلیونم گرم نشان دهند. همبستگی خواص فیزیکی و شیمیایی ترکیبات با ویژگی های ساختاری آن ها در حوزه شیمی آلی فیزیکی است. هنگامی که خواصی که به یک ماده توسط واحد های ساختاری خاص به نام گروه های عاملی اعطا می شود، شناخته شد، طراحی مولکول های جدیدی که ممکن است ویژگی های مورد نظر را نشان دهند ممکن می شود. آماده سازی در شرایط آزمایشگاهی کنترل شده از ترکیبات خاص به عنوان شیمی مصنوعی شناخته می شود. سنتز برخی محصولات آسان تر از جمع آوری و خالص سازی از منابع طبیعی است. به عنوان مثال، تن ها ویتامین C سالانه سنتز می شود. بسیاری از مواد مصنوعی دارای خواص جدیدی هستند که آن ها را به ویژه مفید می کند. پلاستیک ها، مانند بسیاری از داروها و مواد شیمیایی کشاورزی، نمونه بارز آن هستند.
یک چالش مداوم برای شیمیدانان مصنوعی، پیچیدگی ساختاری اکثر مواد آلی است. برای سنتز یک ماده مورد نظر، اتم ها باید به ترتیب صحیح و با روابط سه بعدی مناسب در کنار هم قرار گیرند. همانطور که یک توده معین از الوار و آجر را میتوان به روش‌های مختلف برای ساخت خانه‌هایی با طرح‌های مختلف مونتاژ کرد، همچنین میتوان تعداد ثابتی از اتم ها را به روش های مختلف به یکدیگر متصل کرد تا مولکول های متفاوتی تولید کنند. تنها یک آرایش ساختاری از بسیاری از احتمالات، با یک مولکول طبیعی یکسان خواهد بود. به عنوان مثال، آنتی بیوتیک اریترومایسین حاوی ۳۷ کربن، ۶۷ اتم هیدروژن و ۱۳ اتم اکسیژن به همراه یک اتم نیتروژن است. حتی زمانی که این ۱۱۸ اتم به ترتیب مناسب به یکدیگر متصل شوند، می توانند ۲۶۲۱۴۴ ساختار مختلف ایجاد کنند که تنها یکی از آن ها ویژگی های اریترومایسین طبیعی را دارد. فراوانی زیاد ترکیبات آلی، نقش اساسی آن ها در شیمی حیات و تنوع ساختاری آن ها، مطالعه آن ها را به ویژه چالش برانگیز و هیجان انگیز کرده است. شیمی آلی بزرگترین حوزه تخصصی در میان رشته های مختلف شیمی است. اکنون برای اطلاعات در مورد حالا آزمایشگاهی باید به شما بگوئیم که محلول ها یکی از مهم ترین مواد شیمیایی هستند که از ترکیب دو یا چند مواد شیمیایی به دست می آیند. حلال ها مواد شیمیایی هستند که قابلیت حل کردن دیگر مواد شیمیایی را در خود دارند بنابرین در به وجود محلول نقش حائز اهمیتی دارند.در این مقاله قصد داریم تا تعدادی از حلال های شیمیایی پر کاربرد را مورد بررسی قرار دهیم اما قبل از آن بهتر است به معرفی کلی حلال ها بپردازیم. یکی از مهم ترین ویژگی حلال ها، عدم حضور در معادلات شیمیایی است. در واقع هیچ واکنشی بین حلال و حل شونده شکل نمیگیرد و مواد شیمیایی تازه ای ایجاد نمیشود.فقط مولکول های حلال از یکدیگر جدا شده و در بین مولکول های حل شونده قرار میگیرند. در صنعت حلال های شیمیایی بسیار زیادی وججود دارد که ما در این مقاله به ۵ مورد از حلال های شیمیایی پر ککاربرد خواهیم پرداخت. لازم به ذکر است که آب را میتوان شناخته شده ترین حلال شیمیایی نامید چرا که نه تنها در صنعت بلکه در امور روزمره نیز افراد از آب به عنوان حلال استفاده میکنند.آب از نظر شیمیایی هم اسید است و هم باز، در نتیجه خنثی محسوب می شود. نمک های فلزی، انواع چسب های قوی، الکل ها و قلیاها از جمله مواد شیمیایی هستند که آب قابلیت حل کردن آن ها را در خود دارد. شما هم اکنون می توانید در صورت نیاز خرید حلال آزمایشگاهی خود را از فروشگاه آنلاین نرمال لابو انجام داده و آن را در کمترین مزان ممکن از پرسنل این فروشگاه دریافت نمائید.
بهتر است پس از مطالعه اطلاعات تکمیلی در مورد حلال آزمایشگاهی به شما درباره نقش انواع حلال در آژمایش ها را بگوئیم. همانگونه که در بالا مطالعه کردید حلال ها بیشتر در آزمایشگاه های شیمی کاربرد دارند که یکی از معروف ترین آن ها آب می باشد. لازم به ذکر است که حلال ها مایع می باشند و در باره مایعات باید به شما بگوئیم که بارزترین خواص فیزیکی یک مایع، حفظ حجم و تطابق آن با شکل ظرف آن است. هنگامی که یک ماده مایع در ظرف ریخته می شود، شکل ظرف را به خود می گیرد و تا زمانی که این ماده در حالت مایع باقی می ماند، در داخل ظرف باقی می ماند. علاوه بر این، هنگامی که یک مایع از یک ظرف به ظرف دیگر ریخته می شود، حجم خود را حفظ می کند (تا زمانی که تبخیر یا تغییر دما وجود نداشته باشد) اما شکل خود را حفظ نمی کند. این ویژگی ها به عنوان معیاری مناسب برای تشخیص حالت مایع از حالت جامد و گاز عمل می کنند. به عنوان مثال، گازها برای پر کردن ظرف خود منبسط می شوند تا حجمی که اشغال می کنند با ظرف یکسان باشد. جامدات وقتی از ظرفی به ظرف دیگر منتقل می شوند، شکل و حجم خود را حفظ می کنند. مایعات را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد: مایعات خالص و مخلوط مایع. در روی زمین، آب فراوان ترین مایع است، اگرچه بسیاری از آبی که موجودات با آن در تماس هستند به صورت خالص نیست، اما مخلوطی است که در آن مواد مختلفی حل می شود. چنین مخلوط‌هایی شامل آن دسته از مایعات ضروری برای زندگی است - برای مثال خون - نوشیدنی‌ها و آب دریا. آب دریا مخلوط مایعی است که در آن انواع نمک در آب حل شده است. اگرچه این نمک ها به شکل خالص جامد هستند، اما در اقیانوس ها بخشی از فاز مایع هستند. بنابراین، مخلوط های مایع حاوی موادی هستند که در شکل خالص خود ممکن است مایع، جامد یا حتی گاز باشند. حالت مایع گاهی اوقات به سادگی به عنوان حالتی که بین حالت جامد و گاز رخ می دهد توصیف می شود و برای مولکول های ساده این تمایز بدون ابهام است. با این حال، تمایز واضح بین حالت‌های مایع، گاز و جامد فقط برای آن دسته از موادی که مولکول های آن ها از تعداد کمی اتم تشکیل شده‌اند صادق است. هنگامی که این عدد از حدود ۲۰ تجاوز می کند، مایع اغلب ممکن است در زیر نقطه ذوب واقعی خنک شود تا شیشه ای تشکیل شود که بسیاری از خواص مکانیکی یک جامد را دارد اما فاقد نظم کریستالی است. اگر تعداد اتم های موجود در مولکول از حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ بیشتر شود، طبقه بندی به جامد، مایع و گاز دیگر مفید نخواهد بود. در دماهای پایین، چنین موادی معمولا شیشه یا جامدات بی شکل هستند و با افزایش دما، سفتی آن ها کاهش می یابد - یعنی نقطه ذوب ثابتی ندارند. با این حال، برخی ممکن است مایعات واقعی را تشکیل دهند. با این مولکول های بزرگ، حالت گازی قابل دستیابی نیست، زیرا قبل از اینکه دما به اندازه کافی برای تبخیر مایع بالا برود، از نظر شیمیایی تجزیه می شوند. پلیمرهای مصنوعی و طبیعی (مانند نایلون و لاستیک) به این ترتیب عمل می کنند. اگر مولکول‌ها بزرگ، صلب و تقریبا مسطح یا خطی باشند، مانند کلستریل استات یا p-azoxyanisole، جامد ممکن است به یک مایع ناهمسانگرد (یعنی مایعی که در همه جهات یکنواخت نیست) ذوب شود که در آن مولکول‌ها آزاد هستند. حرکت کردن اما در چرخش مشکل زیادی دارند. چنین حالتی کریستال مایع نامیده می شود و ناهمسانگردی تغییراتی در ضریب شکست (معیار تغییر جهت نور هنگام عبور از یک محیط به محیط دیگر) با جهت نور فرودی ایجاد می کند و از این رو منجر به ضریب شکست غیر معمول می شود. اثرات کریستال های مایع کاربردهای گسترده ای در دستگاه های سنجش دما و نمایشگر ساعت ها و ماشین حساب ها پیدا کرده اند. با این حال، هیچ ترکیب معدنی وجود ندارد و تنها حدود ۵ درصد از ترکیبات آلی شناخته شده کریستال های مایع را تشکیل می دهند.
بنابراین، تئوری مایعات معمولی عمدتا نظریه رفتار مواد متشکل از مولکول های ساده است. یک مایع هم از نظم مکانی قوی یک جامد برخوردار نیست، اگرچه دارای چگالی زیاد جامدات است، و هم عدم وجود نظم یک گاز که از چگالی کم گازها ناشی می‌شود - یعنی مولکول‌های گاز نسبتا عاری از تأثیر یکدیگر هستند. ترکیب چگالی بالا و نظم جزئی در مایعات منجر به مشکلاتی در توسعه تئوری های کمی قابل قبول مایعات شده است. درک حالت مایع، مانند همه حالات ماده، با نظریه مولکولی جنبشی حاصل شد، که بیان می کرد که ماده از ذرات در حرکت ثابت تشکیل شده است و این حرکت مظهر انرژی گرمایی است. هر چه انرژی حرارتی ذره بیشتر باشد، سریعتر حرکت می کند. حال لازم به ذکر است که حلال، ماده، معمولا مایعی که در آن مواد دیگر حل می شوند و محلول تشکیل می دهند. حلال های قطبی (به عنوان مثال، آب) به تشکیل یون ها کمک می کنند. غیر قطبی ها (به عنوان مثال، هیدروکربن ها) این کار را نمی کنند. حلال ها ممکن است عمدتا اسیدی، عمدتا بازی، آمفوتریک (هر دو)، یا آپروتیک (هیچکدام) باشند. ترکیبات آلی مورد استفاده به عنوان حلال شامل ترکیبات معطر و سایر هیدروکربن ها، الکل ها، استرها، اترها، کتون ها، آمین ها و هیدروکربن های نیتراتی و هالوژنه می باشد. کاربردهای اصلی آن ها به عنوان رسانه برای سنتزهای شیمیایی، به عنوان پاک کننده های صنعتی، در فرآیندهای استخراج، در داروسازی، در جوهر، و در رنگ، و لاک است. شایان ذکر است که به طور کلی، ذرات تشکیل دهنده ماده شامل مولکول ها، اتم ها، یون ها و الکترون ها هستند. در یک گاز، این ذرات به اندازه کافی از یکدیگر دور هستند و به اندازه کافی سریع حرکت می کنند تا از تأثیر یکدیگر فرار کنند، که ممکن است انواع مختلفی داشته باشد - مانند جاذبه یا دافعه به دلیل بارهای الکتریکی و نیروهای جذب خاص که الکترون ها را به دور اتمی می چرخاند. هسته ها حرکت ذرات در یک خط مستقیم است و برخوردهایی که حاصل می شود بدون از دست دادن انرژی رخ می دهد، اگرچه ممکن است تبادل انرژی بین ذرات در حال برخورد ایجاد شود. وقتی گاز سرد می‌شود، ذرات آن آهسته‌تر حرکت میکنند و آن هایی که به قدری کند هستند که در مجاورت یکدیگر باقی بمانند، به هم می‌پیوندند، زیرا نیروی جاذبه بر انرژی جنبشی کاهش‌یافته آن ها و بنا به تعریف، انرژی گرمایی غلبه می‌کند. هر ذره هنگامی که در حالت مایع به دیگران می پیوندد، مقداری از گرما را به نام گرمای نهان مایع شدن از دست می دهد، اما تا زمانی که دما در نقطه تراکم باقی می ماند، هر ذره با همان سرعت در مایع به حرکت خود ادامه می دهد. مسافت هایی که ذرات می توانند بدون برخورد در یک مایع طی کنند به ترتیب قطرهای مولکولی است. با سرد شدن مایع، ذرات آرام‌تر حرکت میکنند تا زمانی که در دمای انجماد، انرژی جذاب آنقدر چگالی ایجاد می‌کند که مایع به حالت جامد منجمد می‌شود. با این حال، تا زمانی که دما در نقطه انجماد باقی بماند و گرمای نهان همجوشی آن ها در فرآیند انجماد آزاد شود، با همان سرعت به ارتعاش ادامه می‌دهند. حرارت دادن یک جامد، گرمای همجوشی لازم را برای ذرات فراهم می کند تا به آن ها اجازه دهد به اندازه کافی از تأثیر یکدیگر فرار کنند تا در حالت مایع حرکت کنند. گرمای بیشتر ذرات مایع را با گرمای تبخیر خود فراهم می کند، که آن ها را قادر می سازد به طور کامل از یکدیگر فرار کرده و وارد حالت بخار یا گاز شوند. این دیدگاه کاملا ساده شده از حالات ماده، بسیاری از عوامل پیچیده را نادیده می گیرد، مهم ترین آن ها این واقعیت است که هیچ دو ذره نیازی به حرکت با سرعت یکسان در گاز، مایع یا جامد ندارند و این واقعیت مرتبط است که حتی در یک جامد برخی از ذرات ممکن است انرژی لازم برای وجود ذرات گاز را به دست آورده باشند، در حالی که حتی در یک گاز برخی از ذرات ممکن است برای مدت کوتاهی عملا بی حرکت باشند. این میانگین انرژی جنبشی ذرات است که باید در نظر گرفته شود، همراه با این واقعیت که حرکت تصادفی است.
در سطح مشترک بین مایع و گاز و بین مایع و جامد، تبادل ذرات همیشه در حال انجام است: مولکول‌های گاز آهسته در سطح مایع متراکم می‌شوند و مولکول‌های مایع سریع به داخل گاز می‌گریزند. در هر سیستم بسته به حالت تعادل می رسد، به طوری که تعداد مبادلات در هر جهت یکسان است. از آنجایی که انرژی جنبشی ذرات در حالت مایع را میتوان تنها به صورت آماری تعریف کرد (یعنی هر مقدار ممکن را میتوان یافت)، بحث در مورد حالت مایع (و همچنین گاز) در سطح مولکولی شامل فرمول‌بندی‌هایی بر حسب احتمال است. البته در ادامه باید به شما بگوئیم که یکی دیگر از حلال ها که نقش انواع حلال در آزمایش ها را داراست الکل است. الکل، هر یک از دسته ای از ترکیبات آلی که با یک یا چند گروه هیدروکسیل (OH) متصل به اتم کربن یک گروه آلکیل (زنجیره هیدروکربنی) مشخص می شود. الکل ها را می توان به عنوان مشتقات آلی آب (H۲O) در نظر گرفت که در آن یکی از اتم های هیدروژن با یک گروه آلکیل جایگزین شده است که معمولا با R در ساختارهای آلی نشان داده می شود. به عنوان مثال، در اتانول (یا اتیل الکل) گروه آلکیل، گروه اتیل، -CH۲CH۳ است. الکل ها از رایج ترین ترکیبات آلی هستند. آن ها به عنوان شیرین کننده و در ساخت عطرها استفاده می شوند، واسطه های ارزشمندی در سنتز سایر ترکیبات هستند و از جمله فراوان ترین مواد شیمیایی آلی تولید شده در صنعت هستند. شاید دو الکل شناخته شده اتانول و متانول (یا متیل الکل) باشند. اتانول در لوازم بهداشتی، دارویی و سوخت استفاده می شود و برای استریل کردن وسایل بیمارستانی استفاده می شود. علاوه بر این، الکل موجود در مشروبات الکلی است. اتر بی حس کننده نیز از اتانول ساخته شده است. متانول به عنوان یک حلال، به عنوان ماده اولیه برای ساخت فرمالدئید و رزین های خاص، در سوخت های ویژه، در ضد یخ و برای تمیز کردن فلزات استفاده می شود. الکل ها را می توان به عنوان اولیه، ثانویه یا سوم طبقه بندی کرد که بر اساس آن کربن گروه آلکیل به گروه هیدروکسیل متصل می شود. اکثر الکل ها مایعات یا جامدات بی رنگ در دمای اتاق هستند. الکل های با وزن مولکولی پایین بسیار محلول در آب هستند. با افزایش وزن مولکولی، آن ها کمتر در آب حل می شوند و نقطه جوش، فشار بخار، چگالی و ویسکوزیته آن ها افزایش می یابد. حلال های آلی دسته ی بسیار مهمی از حلال ها را در آزمایشگاه ها تشکیل می دهند که در کار انواع صنایع و آزمایشگاه ها کاربردهای بسیاری دارند. به عنوان مثال، حلال ادکلن ها، انواع اسپری ها، چسب ها و ... انواع الکل ها و دیگر حلال های آلی را تشکیل می دهند. چند حلال بسیار مهم در صنعت و آزمایشگاه عبارتند از: دی متیل فرم آمید، تترا هیدرو فوران، دی متیل سولفوکسید. اکنون که شما با نقش انواع حلال در آزمایش ها آشنا شده اید می توانید انواع حلال را با قیمت مناسب از فروشگاه آنلاین تجهزات آزمایشگاهی نرمال لابو خریداری فرمائید.
برای نکات حلال آزمایشگاهی باید به شما بگوئیم که استون را معرفی کنیم. استون CH۳)۲CO) بعنوان حلال بسیاری از ترکیبات آلی استفاده می شود. استون از خانواده کتون ها بوده و حلال مناسبی برای انواع چربی ها، انواع رنگ ها و انواع لاک ها می باشد. استون مایعی بی رنگ و فرار می باشد و به هر نسبتی در آب حل می گردد و از جمله حلال های پرکاربرد در آزمایشگاه های شیمی به شمار می آید. در تولید پلاستیک، الیاف مصنوعی، دارو و سایر ترکیبات شیمیایی کاربرد دارد. همچنین در تولید صنعتی رنگه ای ایندیگو هم مصرف می شود. لازم به ذکر است که استون قادر است بسیاری از چربی ها و رزین ها و همچنین اترهای سلولز، استات سلولز، نیتروسلولز و دیگر استرهای سلولز را حل کند. به دلیل کیفیت اخیر، استون به طور گسترده در ساخت الیاف مصنوعی (مانند برخی از ابریشم مصنوعی) و مواد منفجره استفاده می شود. از آن به عنوان یک واسطه شیمیایی در داروسازی و به عنوان حلال رزین های وینیل و اکریلیک، لاک ها، رنگ های آلکیدی، جوهر، لوازم آرایشی (مانند پاک کننده لاک ناخن) و لاک ها استفاده می شود. در تهیه پوشش های کاغذی، چسب ها و پوشش های حرارتی استفاده می شود و همچنین به عنوان ماده اولیه در سنتز بسیاری از ترکیبات استفاده می شود. فرآیند کومن هیدروپراکسید فرآیند غالبی است که در تولید تجاری استون استفاده می شود. استون همچنین از هیدروژن زدایی ۲-پروپانول (ایزوپروپیل الکل) تهیه می شود. البته استون دارای خطراتی است که قصد داریم در این قسمت به آن ها بپردازیم. مطالعات گسترده در رابطه با ایمنی استون آنرا ماده ای کم خطر و با سمیت پایین توصیف می کنند. FDA نیز آنرا به عنوان افزودنی غذایی غیرمستقیم در مواد چسبنده و پوشش های مواد غذایی در غلظت های مشخص ایمن اعلام کرده است. استون به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است و اعتقاد بر این است که در استفاده عادی فقط سمیت کمی از خود نشان می دهد. در صورت رعایت اقدامات احتیاطی اساسی، هیچ شواهد مهمی درباره اثرات مزمن سلامتی وجود ندارد. به طور کلی مشخص شده است که در صورت بلع و / یا استنشاق، سمیت حاد و مزمن کمی دارد.
استون به عنوان یک ماده سرطان زا یا یک ماده شیمیایی جهش زا دسته بندی نمی شود و نگرانی در رابطه با اثرات مسمومیت عصبی مزمن آن وجود ندارد. استون را می توان به عنوان یک عنصر در انواع محصولات مصرفی از مواد آرایشی گرفته تا غذاهای فرآوری شده و فرآوری نشده، یافت. استون هنگامی که در نوشیدنی ها، غذاهای پخته شده، دسر ها و مواد نگهدارنده با غلظت های ۵ تا ۸ میلی گرم در لیتر وجود داشته باشد، به عنوان ماده ای به عنوان ماده امن (GRAS) شناخته شده است. با این حال استون تحریک کننده است و باعث تحریک خفیف پوست و تحریک چشم متوسط تا شدید می شود. در غلظت های بالای بخارات آن ممکن است مانند بسیاری از حلال های دیگر هوشیاری سیستم عصبی مرکزی را کاهش دهد. به زبان ساده تر استن یک ماده شیمیایی آلی است که از اتم های کربن، هیدروژن و اکسیژن تشکیل شده است و در دمای اتاق قابل اشتعال است. این ماده در مقادیر اندک از طریق فرآیندهای معمول بیولوژیکی تولید می شود و در غلظت های بالا می تواند مضر باشد. به طور کلی استون هیچ مشکلی جدی برای سلامتی ایجاد نمی کند و به روش های مختلفی هم در صنایع و زندگی روزمره مورد استفاده قرار می گیرد. دانشمندان از این ماده به عنوان یک حلال برای تولید بسیاری از مواد مانند پلاستیک یا سایر مواد ساخته شده دست بشر استفاده می کنند. این ترکیب آلی قادر است چسب های خیلی قوی را از بین ببرد و برخی از الکل های خاص را دناتوره کند. تخمین زده می شود که بیش از ۳۰ درصد از کل استون تولید شده در دنیا به عنوان حلال برای سایر مواد شیمیایی استفاده شود. برای فهم بهتر اطلاعات تکمیلی در مورد حلال آزمایشگاهی و نکات حلال آزمایشگاهی لازم است متانول را نیز به شما معرفی کنیم. متانول (CH۳OH)، همچنین به نام متیل الکل، الکل چوب، یا روح چوب، ساده ترین یک سری طولانی از ترکیبات آلی به نام الکل است که از یک گروه متیل (CH۳) مرتبط با یک گروه هیدروکسی (OH) تشکیل شده است. متانول قبلا با تقطیر مخرب چوب تولید می شد. روش مدرن تهیه متانول بر اساس ترکیب مستقیم گاز مونوکسید کربن و هیدروژن در حضور کاتالیزور است. به طور فزاینده ای، گاز سنتز، مخلوطی از هیدروژن و مونوکسید کربن مشتق شده از زیست توده، برای تولید متانول استفاده می شود. متانول خالص یک ماده مهم در سنتز شیمیایی است. مشتقات آن در مقادیر زیادی برای ساخت تعداد زیادی از ترکیبات، از جمله بسیاری از مواد رنگزای مصنوعی مهم، رزین ها، مواد دارویی و عطر استفاده می شود.
مقادیر زیادی برای مواد رنگزا به دی متیلانیلین و برای رزین های مصنوعی به فرمالدئید تبدیل می شود. همچنین در ضدیخ های خودرو، در سوخت موشک و به عنوان یک حلال عمومی استفاده می شود. متانول همچنین یک سوخت با اکتان بالا و سوخت پاک است که یک جایگزین بالقوه مهم برای بنزین در وسایل نقلیه خودرویی است. متانول به دست آمده از چوب عمدتا برای تبدیل الکل اتیلیک صنعتی برای نوشیدن نامناسب استفاده می شود. لازم به ذکر است که متانول هم به صورت مستقیم و هم به طور غیر مستقیم برای تهیه انواع سوخت مورد استفاده قرار می گیرد. جالب است بدانید طبق آمار موجود، ۴۵ درصد از متانول تولید شده در جهان به عنوان سوخت و منبعی برای انرژی به کار می رود. ملموس ترین مثال از کاربرد متانول به عنوان یک سوخت، بنزین سوپر می باشد که عدد اکتان بالاتری از بنزین معمولی داشته و آلودگی کمتری را نیز ایجاد می کند. استفاده از متانول و اتانول به همراه برخی دیگر از مواد شیمیایی، کیفیت بنزین و در نهایت عدد اکتان را بالاتر می برد. گرچه بسیاری از پژوهشگران ایرانی سالهاست در تلاش اند تا با به کارگیری تمام امکانات موجود این الکل را به طور جدی وارد سوخت های مورد استفاده برای تمام خوردو ها کنند؛ اما متأسفانه به دلیل عدم حمایت مسئولین مربوطه، تا کنون پیشرفتی حاصل نشده است. متانول می تواند با نسبت های مختلفی با گازولین مخلوط شده و تشکیل یک سوخت پاک را برای برخی از وسایل نقلیه دهد. در حال حاضر بعضی از کشور های جهان متانول را به عنوان یک سوخت پاک مورد استفاده خود قرار داده و در حال جایگزینی آن با سایر سوخت های آلود می باشند. به غیر از موارد گفته شده از متیل الکل برای تهیه دی متیل اتر که خود یکی از سوخت های وسایل نقلیه می باشد نیز استفاده می شود. شما هم اکنون می توانید در صورت نیاز انواع حلال آزمایشگاهی را با قیمت مناسب از فروشگاه آنلاین نرمال لابو خریداری کرده و آن را درب محل از رپسنل این فروشگاه دریافت نمائید.
